Banda czworga
Z Wikipedii
Banda Czworga to nazwa odnosząca się do czwórki radykalnych i skrajnie lewicowych działaczy Komunistycznej Partii Chin (KPCh), którzy po śmierci Mao Zedonga usiłowali kontynuować zapoczątkowaną przez niego rewolucję kulturalną.
W skład bandy czworga wchodzili Jiang Qing (żona Mao Zedonga), oraz trzech działaczy KPCh z Szanghaju: Zhang Chunqiao, Wang Hongwen, Yao Wenyuan.
W 1976 roku zostali oskarżeni o próbę zamachu stanu przez przeciwników politycznych, na czele których stał Deng Xiaoping. Postawieni przed sądem w 1981 roku i w wyniku pokazowego procesu skazani za działalność antypartyjną. Jiang Qing oraz Znang Chungqiao zostali skazani na karę śmierci (zamienioną na dożywotnie więzienie) a Wang Hongwen i Yao Wenyuan na 20 lat pozbawienia wolności.
Aresztowanie bandy czworga pozwoliło odciąć się grupie Deng Xiaopinga od wcześniej prowadzonej przez KPCh polityki (w której Deng Xiaoping i jego zwolennicy także uczestniczyli) i ukazywać wszelkie zbrodnie i chaos w gospodarce jako efekt antypaństwowej działalności bandy czworga.
Odsunięcie bandy czworga od władzy zapoczątkowała erę reform gospodarczych umożliwiających Chinom wejście na ścieżkę szybkiego wzrostu gospodarczego.
