Bernikla białolica

Bernikla białolica (Branta leucopsis) - duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący Grenlandię, Svalbard, północną część Norwegii. Zimuje na wybrzeżach Morza Północnego i Zatoki Biskajskiej. W Polsce pojawia się stosunkowo rzadko na przelotach.

Cechy gatunku: Między płciami nie ma różnic w wielkości i ubarwieniu. Potylica, szyja i pierś czarne. Spód ciała biały, wierzch szaroniebieski z poprzecznymi prążkami. Głowa poza potylicą biała, dziób i nogi czarne. Młodociane są pokryte szarobrązowym nalotem.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 66 - 75 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 125 cm
waga ok. 1,1 - 2,3 kg
Biotop: Skaliste obszary tundry w pobliżu morskiego wybrzeża, jeziora lub rzeki. Zimuje na położonych w pobliżu morza łąkach i polach.
Gniazdo: Na skalistym pagórku, w pobliżu morskiego brzegu. Tworzy kolonie.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 2 do 9 (zazwyczaj 4 do 5) jaj. Jaja mają średnio wymiary 76 x 50 mm i ważą 107 g.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 24 - 26 dni przez samicę, podczas gdy samiec broni gniazda. Pisklęta opuszczają gniazdo po wykluciu, usamodzielniają się po 40 - 45 dniach.
Pożywienie: Rośliny lądowe.
Ochrona: Gatunek chroniony.