Bohdan Górski
Z Wikipedii
Bohdan Górski (ur. 9 października 1894 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 23 października 1942) – polski żołnierz.
Syn Feliksa i Jadwigi z Betlowskich. Ukończył gimnazjum, a następnie wstąpił do Legionów. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został w wojsku. W 1938 r. awansował na stopień kapitana. Jako dowódca batalionu w 25 piotrkowskim pp. brał udział w II wojnie światowej. Wzięty do niewoli, uciekł i wrócił do Piotrkowa, gdzie zostawił żonę z synem. Na przełomie września i października 1939 wstąpił do Służby Zwycięstwa Polsce (od 14 lutego 1942 Armia Krajowa) i wkrótce został członkiem sztabu Okręgu Łódzkiego tej organizacji. Został szefem Oddziału III Operacyjno-Wyszkoleniowego. W marcu 1940 r. stanął na czele Inspektoratu Sieradzko-Wieluńskiego (powiaty: łaski, sieradzki, wieluński). Zamieszkał, wraz z rodziną, we wsi Sięganów w gospodarstwie Franciszka Świercza. Po aresztowaniu 19 września 1941 łącznika Jerzego Sobocińskiego, ps. "Kluska", a wkrótce także łączniczki i adiutanta (por. Rychłowskiego), mjr Górski przeniósł kwaterę do wsi Zwierzyniec k. Wadlewa.
21 października 1942 mjr Górski wracał z Piotrkowa (w Generalnym Gubernatorstwie) do Warthegau przez komorę celną we wsi Mzurki k. Tuszyna. Legitymował się dokumentem rosyjskiego białogwardzisty Aleksego Smirnowa. Niemcy dopatrzyli się uchybień w dokumentach i aresztowali go. Górski został postrzelony w pierś i ręce. Przewieziony do szpitala w Pabianicach zmarł 23 października. Pochowano go jako Smirnowa. Po wojnie przeniesiono jego szczątki na cmentarz w Łasku.
Mjr Bohdan Górski był odznaczony wieloma odznaczeniami bojowymi, w tym Krzyżem Walecznych i VM. W gotyckiej farze sieradzkiej jest tablica poświęcona jego pamięci.
