Branka (kobieta)
Z Wikipedii
Branka (łac. Raptus puellae porwanie dziewicy) - słowo branka pierwotnie oznaczało kobietę uprowadzoną siłą w celu zamążpójścia. Był to zwyczaj popularny w starożytnej Grecji a później w imperium osmańskim. Niejednokrotnie toczono nawet pojedynki o "zdobycz" wojenną. Adam Mickiewicz tak pisał o brankach: Bo nad wszystkich ziem branki milsze Laszki kochanki – fragment Trzech Budrysów.
W prawodawstwie staropolskim w jednym z czterech artykułów grodzkich branka została uznana za zbrodnię karaną karą śmierci.
Potocznie brankami nazywano też kobiety uprowadzane przez Tatarów w jasyr.
