Caproni Ca.60 Transaero
Z Wikipedii
Caproni Ca.60 Transaero | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Włochy |
Wytwórnia | Caproni |
Typ | samolot pasażerski dalekiego zasięgu |
Konstrukcja | potrójny trójpłatowiec o konstrukcji drewnianej w układzie latającej łodzi |
Załoga | 8 |
Historia | |
Data oblotu | 1921 |
Lata produkcji | nie skierowany do produkcji |
Liczba wypadków | 1 |
• w tym katastrof | rozbity podczas oblotu |
Dane techniczne | |
Napęd | 8 silników Liberty L-12 |
Moc | 293 kW (400 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 30,00 m |
Długość | 23,50 m |
Wysokość | 9,10 m |
Powierzchnia nośna | 836 m² |
Masa | |
Własna | ? |
Startowa | 25 000 kg |
Osiągi | |
Prędkość max. | 112 km/h (wg niektórych źródeł 130 lub nawet 145 km/h) |
Prędkość przelotowa | 210 km/h |
Pułap | ? |
Zasięg | 660 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
60-100 osób | |
Użytkownicy | |
Włochy |
Caproni Ca.60 Transaero - włoski samolot pasażerski, planowany do obsługi połączeń transatlantyckich ze 100 osobami na pokładzie, skonstruowany w 1921 r.
Caproni Ca.60 był wielką latającą łodzią o bardzo oryginalnej konstrukcji: do ogromnego kadłuba przymocowane były trzy rzędy potrójnych skrzydeł, dzięki czemu samolot stawał się prawdziwym potrójnym trójpłatowcem. Powierzchnia nośna samolotu wynosiła aż 836 m2 (ponad dwa razy więcej niż B-52!). Środkowe płaty połączone były dwoma równoległymi, kwadratowymi wzmocnieniami, na końcu których zainstalowano osiem silników Liberty L-12 o mocy 400 KM każdy, mających zapewnić odpowiednią moc. Cztery z tych silników miały śmigła ciągnące, cztery zaś - pchające. Z boku samolotu zamontowane były dwa duże pływaki, mające zapewnić stabilność. W kadłubie przewidziano miejsca dla 100 osób, co było jak na owe czasy liczbą ogromną. Zgodnie z zamierzeniami, Ca.60 miał stanowić swoisty "latający dom". Cała koncepcja oparta była na sprawdzonych w okresie I wojny światowej rozwiązaniach, stosowanych m.in. w trzypłatowych bombowcach Caproni Ca.4.
Zbudowano tylko jeden egzemplarz samolotu. Prototyp wykonał jeden krótki lot 4 marca 1921 r. na jeziorze Maggiore, jednak po wzniesieniu się na wysokość zaledwie 20 metrów, samolot spadł do wody i rozbił się. Obydwaj piloci zginęli. Wkrótce potem rozpoczęto odbudowę samolotu, jednak wszystkie prace przerwał pożar, który wybuchł z niewyjaśnionych przyczyn. Prac nad niesterownym olbrzymem już nie podjęto.