Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego – najstarsza i jedna z największych uczelni medycznych w Polsce.

Herb CMUJ

Założona była już przez króla Kazimierza Wielkiego w 1364 r. Akademia Krakowska posiadała Wydział Medyczny. Jednakże po śmierci króla uczelnia podupadła.

W 1399 r. umierająca królowa Jadwiga przekazała swoje kosztowności na potrzeby mającego powstać uniwersytetu. Jego otwarcie nastąpiło rok później. Według dokumentu króla Władysława Jagiełły z dnia 26 lipca 1400 r. odnawiającego Uniwersytet, powstały cztery fakultety: prawa, teologii, filozofii i medycyny.

XV-wieczna medycyna w Krakowie (podobnie jak na innych uniwersytetach europejskich) nie miała wielu uczniów, ani profesorów – w tym czasie nikt nie otrzymał w Krakowie stopnia doktora medycyny (do wykonywania praktyki lekarskiej wystarczał wtedy bowiem stopień bakałarza).

W 1505 r. drugą katedrę medycyny ufundował Maciej z Miechowa – profesor medycyny, wielokrotny rektor UJ.

Na przełomie XVI/XVII w. istotną dla Wydziału Medycznego postacią był Sebastian Petrycy z Pilzna – w 1862 r. jego postać została umieszczona na berle dziekańskim Wydziału Medycznego obok Kazimierza Wielkiego, św. Jana Kantego i Mikołaja Kopernika.

Po reformie Kołłątaja z 1780 r. Szkoła Główna Koronna (jak wówczas oficjalnie nazywano UJ) skaładała się z dwóch Kolegiów: Fizycznego i Moralnego. Kolegium Fizyczne oprócz Szkół Matematycznej i Fizycznej obejmowało także Szkołę Lekarską.

Wykładano na niej anatomię, fizjologię, farmację, patologię, internę, chirurgię, położnictwo i materię medyczną (czyli naukę o lekach). Pierwszy profesor Szkoły Andrzej Badurski założył szpital kliniczny (początkowo zlokalizowany w pojezuickim Kolegium św. Barbary na rogu Siennej i Małego Rynku, następnie przeniesiony do karmelitów bosych na Wesołą, po czym przeniesiony przez Macieja Brodowicza na ulicę Kopernika).

Po III rozbiorze Polski w 1795 r. rząd austriacki początkowo nie wprowadził na uniwersytecie żadnych zmian. W 1805 r. utworzono na Wydziale Lekarskim 11 katedr. Wykładali na nich profesorowie niemieccy i austriaccy. Za czasów Księstwa Warszawskiego, Wolnego Miasta Krakowa (czyli tzw. Rzeczypospolitej Krakowskiej) wykładano po polsku i łacinie, dominowali polscy profesorowie. W okresie Wiosny Ludów na krótko ponownie rozpoczęła się germanizacja, której aktywnie przeciwstawiał się wybitny lekarz, profesor, rektor UJ i prezydent Krakowa Józef Dietl.

W owych czasach (na przełomie XIX i XX w.) na Wydziale Lekarskim działali m.in.: Ludwik Teichmann, Jan Mikulicz, Alfred Biesiadecki, Tadeusz Browicz, Ludwik Rydygier, Alfred Obaliński, Maurycy Madurowicz, Henryk Jordan, Aleksander Rosner, Jan Piltz, Kazimierz Kostanecki i wielu innych.

Po wybuchu II wojny światowej i okrytej niesławą Sonderaktion Krakau Uniwersytet został zamknięty. Trwało jednak tajne nauczanie.

W Polsce Ludowej władze oddzieliły Akademię Medyczną od Uniwersytetu Jagiellońskiego – przyjęła ona nazwę: Akademia Medyczna im. Mikołaja Kopernika w Krakowie. Na łono Alma Mater Akademia powróciła dopiero w 1993 r. Od tej pory funkcjonuje pod swoją obecną nazwą: Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Przy ul. Kopernika powstaje dzielnica szpitali i klinik, powiązanych z Collegium Medicum, funkcjonujących pod wspólną nazwą Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie.