Czarcikęs łąkowy
Z Wikipedii
Czarcikęs łąkowy | |
![]() |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | szczeciowce |
Rodzina | szczeciowate |
Rodzaj | czarcikęs |
Gatunek | czarcikęs łąkowy |
Nazwa systematyczna | |
Succisa pratensis |
Czarcikęs łąkowy (Succisa pratensis) – gatunek byliny należący do rodziny szczeciowatych (Dipsacaceae).
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bylina o krótkim, uciętym kłączu.
- Łodyga
- Gałęzista, dorastająca do 15-50 cm wysokości.
- Liście
- Kwiaty
- Kwiatostan typu koszyczka, z początku półkulisty, potem bardziej płaski, 2-3 cm średnicy. Korona kwiatu niebieskofioletowa. Kwitnie w lipcu i sierpniu.
- Owoce
- Biotop, wymagania
- Występuje na wilgotnych łąkach.
[edytuj] Ciekawostki
Roślina nosi w zielarstwie i farmacji tradycyjną średniowiecznołacińską nazwę morsus diaboli, dosłownie ukąszenie diabła. Nazwa ta wywodzi się z ludowego podania: „Diabeł zazdrośnie chciał pozbawić ludzi czarcikęsu, będącego lekiem przeciwko zarazie, dlatego podgryzł jego korzenie. Bóg jednak sprawił, że mimo to czarcikęs może rosnąć dalej.” Stąd nazwy rodzajowe o identycznym znaczeniu w kilku językach nowożytnych: polska czarcikęs, francuska mors du diable, angielska devilsbit, duńska djævlebid, włoska morso del diavolo, czeska čertkus, niemieckie: Teufeslabbiß oraz podobne Abbißskabiose (złożenie Abbiß — ‘ugryzienie’ i Skabiose — ‘roślina z dzisiejszego rodzaju driakiew Scabiosa L. lub podobna’). Surowcem leczniczym jest zwykle ziele, Herba morsus diaboli.