Czesław Suszczyk
Z Wikipedii
Czesław Gerard Suszczyk (ur. 4 stycznia 1922 w Chorzowie, zm. 1 kwietnia 1993 w Chorzowie) – były polski piłkarz, grał najpierw na pozycji napastnika, później jako prawy pomocnik. Reprezentant Polski, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Czesław Suszczyk prawie całe swoje życie był związany z Chorzowem. Był wychowankiem KS Chorzów, po wojnie zaliczył epizod w drużynie Prezydenta Chorzów, jednak najlepsze lata spędził w Ruchu Chorzów, do którego trafił w 1946. W pierwszej lidze bronił barw "Niebieskich" przez 12 sezonów (1948-1959), a w 233 meczach zdobył 17 goli. Z Ruchem świętował 3-krotnie zdobycie Mistrzostwa Polski: 1951 (dzięki zdobyciu Pucharu Polski w tym samym roku), 1952, 1953 i jednego Pucharu Polski. Przygodę w reprezentacji rozpoczął w 1949, debiutując w meczu z Rumunią. W sumie w reprezentacji rozegrał 26 spotkań. Już w 1957 objął posadę trenerską w drużynie "Niebieskich", więc przez dwa lata był także grającym trenerem, a także był ciągle powoływany do kadry narodowej (ostatnie spotkanie z jego udziałem miał miejsce w 1958 w meczu z Irlandią). Karierę w Ruchu Chorzów skończył wraz z Gerardem Cieślikiem w 1959. Później prowadził drużynę juniorów Ruchu Chorzów, która poprowadził do zdobycia Mistrzostwa Polski Juniorów w 1965. Natomiast w karierze trenerskiej miał jeszcze okazję wprowadzić do I ligi drużynę ROW Rybnik w 1968. Został nagrodzony tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu w 1960, a w 1970 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
