Dependencja Rossa
Z Wikipedii
Dependencja Rossa (ang. Ross Dependency) - terytorium zależne Nowej Zelandii na Antarktydzie i wyspach przyległych. Nazwa terytorium pochodzi od Sir Jamesa Clarka Rossa, który odkrył Morze Rossa.
Dependencja Rossa obejmuje sektor Antarktydy od bieguna południowego do 60°S na północy i od południka 160°E do południka 150°W. W jej skład wchodzi m.in. część Ziemi Wiktorii, większość Lodowca Szelfowego Rossa, Wyspa Rossa, Wyspy Balleny'ego, Wyspa Scotta i Wyspa Roosevelta. Całkowita jej powierzchnia wynosi ok. 350 000 km², a najwyższym wzniesieniem jest Góra Kirkpatricka (4511 m n.p.m.).
Obszar Dependencji został zajęty w 1923 przez Wielką Brytanię i w tym samym roku został przekazany Nowej Zelandii. Nowa Zelandia uznaje Dependencję Rossa za "konstytucyjną część Nowej Zelandii".
Na obszarze Dependencji Rossa znajdują się trzy całoroczne stacje polarne: Scott Base (nowozelandzka), McMurdo Station (amerykańska) oraz Amundsen-Scott South Pole Station (amerykańska) znajdująca się na biegunie południowym (tylko częściowo leży ona na obszarze Dependencji Rossa). W stacjach tych przebywa stale ok. 340 osób.
