Domenico Fontana
Z Wikipedii
Domenico Fontana (ur. 1543 w Melide nad jeziorem Lugano, zm. 1607 w Neapolu) - włoski architekt tworzący w okresie późnego Renesansu.
Urodził się w Melide. Studiował w Rzymie architekturę starożytną i współczesną. Pierwszą pracę wykonał na zlecenie kardynała Montalto (późniejszego papieża Sykstusa V) - wybudowanie Cappella del Prespio (współcześnie znana jako kaplica Sykstyńska) w bazylice Santa Maria Maggiore (1584). Następnym dziełem Domenico był pałac Montalto w pobliżu bazyliki Santa Maria Maggiore.
Po wyborze na papieża kardynał Montalto ustanowił Domenico architektem bazyliki Św. Piotra. W bazylice Fontana zaprojektował m.in. latarnie na kopule bazyliki. Ważne prace wykonał także w bazylice św. Jana na Lateranie, m.in. fasadę północnego ramienia transeptu. Ponadto znanymi dziełami Fontany są kościół Santa Trinita dei Monti oraz gmach Biblioteki Watykańskiej oraz pałac na Kwirynale..
Po śmierci papieża Sykstusa V, jego następca Klemens VIII niezadowolony ze stylu Domenico i obciążając go zarzutami o nieprawidłowe zarządzanie powierzonymi funduszami, zwolnił Fontanę z posady architekta bazyliki św. Piotra. Przeniósł się on wówczas do Neapolu, gdzie zaprojektował m.in. pałac Reale. Zmarł w wieku 63 lat w Neapolu. Jest uważany za ojca nowożytnej urbanistyki.
[edytuj] Najważniejsze wydarzenia
- 1563 - papież Sykstus V mianował Domenico Fontanę architektem bazyliki św. Piotra w Rzymie
- 1584 - wybudowanie kaplicy Sykstyńskiej
- 1586 - rozpoczęcie budowy pałacu Laterańskiego.
