Douglas DC-1
Z Wikipedii
| Douglas DC-1 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Wytwórnia | Douglas |
| Typ | samolot prototypowy i eksperymentalny |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 2 |
| Historia | |
| Data oblotu | 1 lipca 1933 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 2 gwiazdowe Wright Cyclone SGR-1820F |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 17,06 m |
| Długość | 18,28 m |
| Wysokość | 4,88 m |
| Masa | |
| Własna | 5.170 kg |
| Startowa | 7.938 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość max. | 373 km/h |
| Pułap | 7.010 m |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 12 | |
DC-1 (Douglas Commercial 1) – amerykański prototypowy samolot pasażerski. Pierwszy samolot z linii Douglas Commercial. Wyprodukowano tylko 1 egzemplarz. Na jego bazie zbudowano wersję produkcyjną DC-2.
DC-1 powstał w odpowiedzi na zgłoszone przez linie lotnicze TWA zapotrzebowanie na samolot pasażerski o metalowej konstrukcji skrzydeł, mający zastąpić maszyny o skrzydłach drewnianych, głównie popularny model Fokker F.VII. Wymagania TWA mówiły o trójsilnikowym, 12 miejscowym samolocie, o konstrukcji metalowej, z chowanym podwoziem, który byłby w stanie utrzymywać się w powietrzu i bezpiecznie wylądować z niesprawnym jednym silnikiem. Dostarczony przez Douglasa prototyp przewyższał te wymagania, mimo wyposażenia w jedynie 2 silniki. Samolot wyposażony był w śmigła z łopatami o zmiennym kącie natarcia. Komfort pasażerów zwiększony był przez wytłumienie kabiny.
Podczas półrocznego testowania samolot odbył ponad 200 lotów, które wykazały wyższość DC-1 nad popularnymi samolotami tamtego okresu (Fokker_F.VII, Ford Trimotor). DC-1 był w stanie przelecieć Stany Zjednoczone, z zachodniego na wschodnie wybrzeże, w 13 godzin i 5 minut. W kwietniu 1935 pobił rekord prędkości na trasie z Los Angeles do Nowego Jorku, pokonując ją w czasie 11 godzin i 5 minut.[1]
TWA zaakceptowało prototyp, z pewnymi modyfikacjami (zwiększenie liczby miejsc do 14, mocniejsze silniki) i złożyło zamówienie na 20 sztuk.[2]. Doprowadziło to do powstania DC-2.
W 1935 samolot został sprzedany hiszpańskim liniom Líneas Aéreas Postales Españolas. W 1940 uległ wypadkowi i nie został naprawiony.
