Dwusiarczek węgla
Z Wikipedii
Dwusiarczek węgla, (poprawnie: disiarczek węgla) - związek chemiczny o wzorze sumarycznym CS2.
Czysty disiarczek węgla jest bezbarwną łatwo lotną cieczą o lekko słodkawym i przyjemnym zapachu. Przemysłowo stosowany disiarczek węgla ma jednak zwykle barwę żółtą i zapach zgniłych rzodkiewek. Opary disiarczku węgla mają dwukrotnie większą gęstość od powietrza i dlatego ścielą się po podłodze.
W naturze disiarczek węgla jest wydalany w pierwszym etapie erupcji wulkanów. W przemyśle produkuje się go przez proste spalanie węgla w oparach siarki, w bardzo wysokiej temperaturze i przy dużym nadmiarze siarki w stosunku do węgla.
Disiarczek węgla niezwykle łatwo ulega samozapłonowi. Temperatura samozapłonu jest niższa niż 100°C, z możliwością wybuchu par. Trudno rozpuszcza się go w wodzie, łatwo w benzenie, etanolu oraz eterach.
W przemyśle największe ilości disiarczku węgla są stosowane jako rozpuszczalnik do przędzenia włókien wiskozowych. Jest też stosowany w syntezie organicznej i rozpuszczalnik do flotacji minerałów.
Dwusiarczek węgla nie jest zbyt toksyczny, działa jednak na ośrodkowy układ nerwowy. W bardzo dużym stężeniu jego wdychanie może prowadzić do zatrzymania oddechu na skutek porażenia układu nerwowego.
W mniejszych stężeniach długie wystawienie na działanie disiarczku węgla powoduje trwałe uszkodzenia mózgu, przejawiające się początkowo jako problemy ze snem, wrażeniem ciągłego zmęczenia i problemy z pamięcią.
Disiarczek węgla wykazuje też działanie rakotwórcze i mutagenne.