Dzierzba czarnoczelna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Dzierzba czarnoczelna

Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	dzierzbowate
Podrodzina	dzierzby
Gatunek	dzierzba czarnoczelna
Nazwa systematyczna
Lanius minor
J. F. Gmelin, 1788
Systematyka Wikispecies
Galeria Wikimedia Commons

Dzierzba czarnoczelna (Lanius minor) - mały ptak z rodziny dzierzbowatych, zamieszkujący wschodnią i południową Europę, Turcję i środkowej Azję po Kaukaz i środkową Syberię. Wędrowny, przeloty w kwietniu-maju i sierpniu-wrześniu. Zimuje w Afryce.

W Polsce skrajnie nieliczny (około 10 par), ginący ptak lęgowy we wschodniej części kraju. Gniazduje regularnie jedynie na terenie gminy Michałowo w województwie podlaskim. W latach 90. XX wieku pojedyncze lęgi stwierdzano również pod Wizną, nad dolnym Bugiem poniżej Wyszkowa, w Kotlinie Sandomierskiej (szczególnie w dolinie Wisłoki), na zachodniej Lubelszczyźnie, pod Oświęcimiem i koło Piotrkowa Trybunalskiego.

[edytuj] Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny: Przypomina srokosza, ale jest nieznacznie mniejsza, ma dłuższe skrzydła i nieco krótszy ogon oraz zwykle bardziej wyprostowaną postawę. Na głowie szeroka czarna maska, u samca większa niż u samicy i sięgająca na czoło. Wierzch ciała i głowy szaroniebieski, spód białawy z różowym nalotem na piersi i bokach. Na skrzydle pojedyncze białe lusterko. Ogon czarny z białymi brzegami. Samice mają mniej różowy spód, szare czoło i wierzch szary bez niebieskiego odcienia. Ptaki młode są z wierzchu prążkowane, podobnie jak samica mają szare czoło i czarną maskę przez oko, a spód ciała kremowy.
Rozmiary: dł. ciała: ok. 20 cm
rozpiętość skrzydeł: ok. 35 cm
Waga: ok. 45 g
Głos: Śpiew jest wiązanką różnych melodii, naśladownictw, gwizdów i skrzeków. Śpiewa głośniej niż srokosz, wzlatując nad terenem gniazdowym. Wabi różnymi skrzeczącymi dźwiękami, podobnie do sroki.
Zachowanie: Lata prostoliniowo, zmierzając bezpośrednio do celu.

[edytuj] Środowisko

Tereny rolnicze, śródpolne kępy drzew, brzegi lasków, aleje drzew (zwłaszcza topoli), wysokopienne sady i ogrody.

[edytuj] Pożywienie

Żywi się owadami, ślimakami, gryzoniami i jaszczurkami. Poluje w locie lub z zasiadki, spadając z góry na upatrzoną zdobycz. Podobnie jak inne dzierzby nabija upolowane ofiary na ciernie lub kolce.

[edytuj] Lęgi

Wyprowadza jeden lęg w roku, pod koniec maja i w czerwcu.

Gniazdo: W koronie wysokiego drzewa, umieszczone w rozwidleniu konarów.
Jaja: W zniesieniu 5-6 jaj.
Wysiadywanie: Samica wysiaduje jaja przez okres około 15 dni.
Pisklęta: Pisklęta opuszczają gniazdo po około 15 dniach, a następnie przebywają wspólnie z rodzicami na niewielkim terytorium o promieniu 200-250 m.

[edytuj] Status i ochrona

Objęta ochroną gatunkową ścisłą. W Polsce jest gatunkiem skrajnie zagrożonym, ginącym. Zagrożeniami dla tego ptaka są chemiczne skażenia gleby i wycinanie śródpolnych drzew i zarośli.