Edgar Savisaar
Z Wikipedii
Edgar Savisaar (ur. 21 maja 1950), polityk estoński, lider Partii Centrum. Premier Estonii w latach 1990-1992. Od 2005 minister spraw gospodarczych i komunikacji.
[edytuj] Kariera
Savisaar w 1989 został wiceprzewodniczącym Rady Ministrów Estońskiej SRR i przewodniczącym Państwowego Komitetu Planowania. W 1990 został ministrem gospodarki. 3 kwietnia 1990 został zaś mianowany Przewodniczącym Rady Ministrów. Kiedy Estonia 20 lipca 1991 ogłosiła niepodległość, Savisaar został jej pierwszym premierem. Urząd pełnił do 29 stycznia 1992, gdy został zmuszony do rezygnacji z powodu problemów gospodarczych w kraju po transformacji ustrojowej.
Od 1992 do 1995 Savisaar był wicemarszałkiem estońskiego parlamentu (Riigikogu). Od kwietnia do listopada 1995 pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych. Został w tym czasie oskarżony o nagrywanie prywatnych rozmów polityków, by spowodować upadek rządzącego gabinetu. Choć nie udowodniono mu udziału w nagrywaniu taśm, Savisaar postanowił wycofać się z wielkiej polityki. W 1996 wziął udział w wyborach lokalnych i został przewodniczącym rady miejskiej Tallina. Od 2001 do października 2004 był burmistrzem Tallina. Musiał ustąpić po zgłoszeniu wobec niego wotum nieufności. 11 kwietnia 2005 po wejściu Partii Centrum w skład koalicji rządowej uzyskał tekę ministra spraw gospodarczych i komunikacji. W wyborach prezydenckich w 2006, Savisaar poparł kandydaturę Arnolda Rüütela, który ostatecznie nie zdobył fotelu prezydenckiego.
[edytuj] Kontrowersje
Savisaar jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych polityków w Estonii. Podczas gdy część społeczeństwa, włącznie z mniejszością rosyjską, widzi w nim obrońcę ubogich, inni oskarżają go o autorytaryzm, nepotyzm, korupcję i niszczące intrygi. Jest również postrzegany jako osoba blisko powiązana z rosyjskimi politykami.
Edgar Savisaar był żonaty trzykrotnie, jest ojcem czworga dzieci.
