Explorer 4
Z Wikipedii
| Explorer 4 | |
 |
|
| Inne nazwy | Explorer B, 1958 Epsilon |
| Zaangażowani | DARPA, Jet Propulsion Laboratory (USA) |
| Indeks COSPAR | 1958-005A |
| Rakieta nośna | Jupiter C |
| Miejsce startu | Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego, USA |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 257 km |
| Apogeum | 2233 km |
| Okres obiegu | 110,41 min |
| Nachylenie | 50,4° |
| Mimośród | 0,127936 |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 26 lipca 1958 (15:07 GMT) |
| Koniec misji | 5 października 1958 |
| Powrót do atmosfery | 23 października 1959 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita | 11,7 kg (17,4 kg z ostatnim członem rakiety) kg |
Explorer 4 - amerykański satelita naukowy z serii Explorer. Był własnością wojskowej agencji DARPA i pierwszym satelitą sponsorowanym przez tę agencję. Prowadził obserwacje magnetosfery w ramach Projektu Argus - serii małych wybuchów nukleranych w atmosferze Ziemi, oraz obserwacje pasów radiacyjnych. Instrumenty do misji przygotowywał dr James Van Allen, odkrywca pasów radiacyjnych Ziemi.
[edytuj] Budowa i działanie
Statek był podobny do statków Explorer 1 i Explorer 3. Był cięższy od nich o ok. 3,5 kg. Nie posiadał anten w postaci krótkich drutów odstających od kadłuba, tylko w formie dwóch okrągłych metalowych płytek mieszczących się blisko dziobu i w połowie długości statku. Posiadały na krawędziach uszczelniacze i tym samym dzieliły wnętrze statku na 3 części. Antena umocowana bliżej dziobu obsługiwała nadajnik niskiej mocy. Antena tylna obsługiwała nadajnik dużej mocy. Dzięki odbiorowi sygnałów z nadajnika można było określić wysokość lotu satelity oraz jego ruch w przestrzeni.
[edytuj] Opis misji
Explorer 4 wykonał jako pierwszy na świecie dokładne pomiary cząstek naładowanych uwięzionych w ziemskich pasach radiacyjnych (protonów i elektronów). Krótko po starcie stwierdzono, że satelita wykonuje nieprzewidziane obroty wokół własnej osi. Utrudniły one interpretacje odczytów z detektorów.
Detektor ze scyntylatorem z plastycznego tworzywa przestały działać 9 września 1958. Nadajnik małej mocy (108 MHz) zaprzestał nadawania 9 września 1958. Dwa liczniki Geigera-Muellera i detektor CsI działały normalnie - do 19 września 1958. Nadajnik dużej mocy (108,03 MHz) zaprzestał działania 5 października 1958. Prawdopodobnie z powodu wyczerpania baterii.
Nim zszedł z orbity i spłonął w atmosferze okrążył Ziemię ok. 6 400 razy.
DARPA początkowo planowała wysłanie dwóch takich statków, wysłano jednak tylko Explorera 4.
Zobacz też:
