Falkon (broń)
Z Wikipedii
Falkon, falkona - dawne działo odprzodowe o długiej lufie (28-40 kalibrów) - rodzaj kolubryny, nazywany też ćwierćkolubryną, strzelający kulami o wagomiarze 5 - 9 funtów. Kaliber w milimetrach wynosił około 95 mm. Używane w XVI i XVII wieku jako działo lądowe lub okrętowe. Spotykano także polską nazwę działa "sokół", będącą tłumaczeniem nazwy łacińskiej.
W artylerii okrętowej spotyka się działa określane jako falkony także o mniejszym wagomiarze - rzędu 2-3 funtów.
Zobacz też: falkonet