Funt
Z Wikipedii
Funt, jednostka masy wywodząca się od rzymskiej libry. Nazwa waluty w wielu krajach, np. funt brytyjski.
Jako jednostka masy:
- funt brytyjski ("avoirdupois", powszechnie używany np. w USA), pound: 1 lb = 0,453592 kg = 16 oz (uncji)
- W średniowieczu:
- funt karoliński = ok. 409, 31 g czyli 1,25 funta rzymskiego
- funt paryski = 489,5058 g (teoretycznie miało to być 1,5 funta rzymskiego)
- W Królestwie Polskim:
- funt nowopolski = 0,405504 kg
W niektórych regionach krajów niemieckojęzycznych (Niemcy, Austria) słowa „funt” (Pfund) używa się w potocznym języku zamiast „pół kilo”.
Jest to także popularna jednostka w oznaczaniu siły naciągu łuku.
Jako waluta, w Europie używana od VIII w:
- w Wielkiej Brytanii funt brytyjski = 100 pensów
- w Irlandii (zastąpiony przez euro), Gambii, Malawi, Nigerii (zastąpiony przez nairę), Rodezji, Zambii i na Cyprze = 1000 mil
- w Libanie, Libii, Sudanie, Egipcie, Syrii, Turcji = 100 piastrów
- w Izraelu (zastąpiony przez szekel) = 1000 prut
- w Nowej Zelandii (zastąpiony przez dolara) – dzielił się jak funt szterling na dwadzieścia szylingów po dwanaście pensów każdy.
- na Wyspie Man funt brytyjski = 100 pensów i funt manx = 100 pensów
