Franciszek Bujak (narciarz)
Z Wikipedii
Franciszek Bujak (ur. 25 listopada 1896 w Zakopanem-Jaszczurówce, zm. 11 września 1975 w Zakopanem) - polski narciarz, olimpijczyk.
W latach 1914-1915 należał do Legionów Polskich. Od 1916 do 1918 służył w armii austro-węgierskiej. Od 1918 był sierżantem w Wojsku Polskim. Służbę wojskową zakończył w 1920.
W latach dwudziestych był czołowym polskim narciarzem. Wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Chamonix (1924), gdzie zajął 27. miejsce w biegu na 18 km. Nie ukończył kombinacji norweskiej, ponieważ nie stanął do konkursu skoków wskutek upadku, którego doznał na treningu.
Cztery razy był mistrzem Polski:
- kombinacja norweska - 1920 i 1921
- bieg na 18 km - 1920
- bieg na 50 km - 1927
Trzy razy był wicemistrzem Polski:
- skoki narciarskie - 1920
- bieg na 18 km - 1921 i 1924
W 1926 otworzył wytwórnię nart, która istniała do jej upaństwowienia w 1950. Był sędzią międzynarodowym w skokach narciarskich od 1946, a także kapitanem sportowym PZN w latach 1947-1949.
Jego młodszy brat Józef także był olimpijczykiem.
Franciszek Bujak zmarł w Zakopanem i jest pochowany na Nowym Cmentarzu.
