Franciszek Dindorf-Ankowicz

Z Wikipedii

Franciszek Józef Dindorf-Ankowicz (ur. 3 grudnia 1888 we Lwowie - zm. 29 kwietnia 1963 w Londynie) – generał brygady Wojska Polskiego

[edytuj] Nota biograficzna

Ukończył gimnazjum realne we Lwowie i studiował na Politechnice Lwowskiej. Odbył roczną służbę wojskową w armii austriackiej. Czynnie działał w Drużynach Strzeleckich, gdzie dowodził m.in. szkołą podchorążych.

Po wybuchu wojny zmobilizowany do armii austriackiej. Od marca 1915 do czerwca 1918 w niewoli rosyjskiej. Na Syberii uczestniczył w formowaniu 5 Dywizji Strzelców Polskich, w której dowodził kompanią i batalionem. Ranny w walkach.

W lipcu 1920 powrócił do kraju. W wojnie polsko-bolszewickiej i po jej zakończeniu dowodził 1 Syberyjskim pułkiem piechoty (przemianowanym później na 82 pułk piechoty). Od 1927 dowódca piechoty dywizyjnej w 30 Dywizji Piechoty. Od października 1937 dowódca 10 Dywizji Piechoty.

Na jej czele walczył we wrześniu 1939, obejmując wkrótce dowództwo Grupy Operacyjnej noszącej jego imię. Skapitulował 27 września na Lubelszczyźnie.

W okresie okupacji w Oflagu Murnau VIIA. Po wyzwoleniu służył przejściowo w II Korpusie. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Londynie. Pochowany w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim.

[edytuj] Awanse

• porucznik - 1918
• kapitan - 1918
• major - 1919
• podpułkownik - 1922
• pułkownik - 1924
• generał brygady - 1938

[edytuj] Odznaczenia i ordery

• Order Virtuti Militari kl. IV i V
• Order Polonia Restituta kl. IV
• Krzyż Niepodległości
• czterokrotnie Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami