Franciszek Sikorski

Z Wikipedii

Franciszek Józef Sikorski (ur. 4 października 1889 we Lwowie, zm. 1940), generał brygady Wojska Polskiego.

Przed I wojną światową był członkiem polskich organizacji wojskowo-niepodległościowych, a w czasie I wojny światowej w latach 1914-1917 służył w Legionach Polskich. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej. Od stycznia 1918 był dowódcą okręgu lwowskiego POW, a w okresie od października 1918 do maja 1919 – dowódcą 13 pułku strzelców 4 Dywizji Strzelców gen. L. Żeligowskiego i wraz z dywizją powrócił przez Bukowinę do kraju. Następnie w latach 1926–32 dowodził 9 dywizją piechoty. W 1927 został mianowany generałem brygady; od 1933 pozostawał w stanie spoczynku.

Podczas kampanii wrześniowej od 12 do 22 września 1939 był dowódcą obrony Lwowa. Po zatrzymaniu w październiku 1939 przez NKWD został uwięziony w obozie w Starobielsku, a następnie zamordowany w Charkowie (zbrodnia katyńska).

Był odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych.