Gianni Bugno
Z Wikipedii
Gianni Bugno (14 lutego 1964 w Brugg, Szwajcaria), włoski kolarz szosowy, był w pierwszej połowie lat 90. jednym z najlepszych kolarzy wszechstronnych w zawodowym peletonie.
Bugno został zawodowcem w roku 1985. Swój przełom świętował w roku 1990, kiedy po zwycięstwie w wiosennym klasyku Mediolan-San Remo, bezapelacyjnie zwyciężył w Giro d'Italia, prowadząc od pierwszego do ostatniego etapu w klasyfikacji generalnej. Ostatecznie zwyciężył też w końcowej klasyfikacji Pucharu Świata. W latach 1991 i 1992 Bugno dwa razy pod rząd zdobył mistrzostwo świata, pokonując w finałowym sprincie najpierw samego Induraina a w następnym roku Laurenta Jalaberta.
Najbardziej jednak zwrócił na siebie uwagę podczas Tour de France 1991. Już rok wcześniej uzyskał 7. lokatę, wygrywając 2 etapy (w tym jeden górski na L'Alpe d'Huez). W roku 1991 osiągnął drugie miejsce, z 3 i półminutową stratą do nowej gwiazdy, niepobitego wówczas Miguela Induraina, jednak ponownie wygrał etap na L'Alpe d'Huez. W roku 1992 Bugno był trzeci, jednak pasmo największych sukcesów miał już za sobą.
Ostatnim wielkim zwycięstwem był wyścig Dookoła Flandrii w roku 1994. Potem jednak odgrywał w peletonie już tylko rolę "podawacza wody". Zakończył swoją karierę w roku 1998, wygrywając jeszcze jeden etap na Vuelta a España.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Alfredo Binda (1927, 1930, 1932) • Georges Ronsse (1928, 1929) • Learco Guerra (1931) • Georges Speicher (1933) • Karel Kaers (1934) • Jean Aerts (1935) • Antonin Magne (1936) • Eloi Meulenberg (1937) • Marcel Kint (1938) • Hans Knecht (1946) • Theo Middelkamp (1947) • Albéric Schotte (1948, 1950) • Rik Van Steenbergen (1949, 1956, 1957) • Ferdi Kübler (1951) • Heinz Muller (1952) • Fausto Coppi (1953) • Louison Bobet (1954) • Stan Ockers (1955) • Ercole Baldini (1958) • André Darrigade (1959) • Rik Van Looy (1960, 1961) • Jean Stablinski (1962) • Benoni Beheyt (1963) • Jan Janssen (1964) • Tom Simpson (1965) • Rudi Altig (1966) • Eddy Merckx (1967, 1971, 1974) • Vittorio Adorni (1968) • Harm Ottenbros (1969) • Jean-Pierre Monsere (1970) • Marino Basso (1972) • Felice Gimondi (1973) • Hennie Kuiper (1975) • Freddy Maertens (1976, 1981) • Francesco Moser (1977) • Gerrie Knetemann (1978) • Jan Raas (1979) • Bernard Hinault (1980) • Giuseppe Saronni (1982) • Greg LeMond (1983, 1989) • Claudy Criquelion (1984) • Joop Zoetemelk (1985) • Moreno Argentin (1986) • Stephen Roche (1987) • Maurizio Fondriest (1988) • Rudy Dhaenens (1990) • Gianni Bugno (1991, 1992) • Lance Armstrong (1993) • Luc Leblanc (1994) • Abraham Olano (1995) • Johan Museeuw (1996) • Laurent Brochard (1997) • Oscar Camenzind (1998) • Oscar Freire (1999, 2001, 2004) • Romans Vainsteins (2000) • Mario Cipollini (2002) • Igor Astarloa (2003) • Tom Boonen (2005) • Paolo Bettini (2006)
