Gołota
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Gołota (szlachta gołota) to uboga grupa społeczna legitymująca się szlacheckim rodowodem, lecz nie posiadająca ziemi. Jedno z określeń drobnej szlachty (podobne określenia: szlachta szaraczkowa, sz. chodaczkowa, sz. zagrodowa)
Chcąc zapewnić sobie środki do życia, gołota dawała się przekupywać magnatom i pomagała im na sejmikach oraz elekcjach. Najwięcej takiej szlachty mieszkało na Mazowszu i to właśnie ona miała olbrzymi wpływ na wybór króla (w przeciwieństwie do Litwinów czy mieszkańców Rusi mogli przybyć pod Warszawę nawet piechotą). Niewykształcona, rozhulana i łatwo przekupna szlachta była utrapieniem dla kraju, więc na Sejmie Czteroletnim pozbawiono ją prawa głosu. Ich prawa były formalnie ograniczone. Szlachcic wywodzący się z gołoty nie mógł piastować urzędów, nie miał obowiązku uczestniczyć w pospolitym ruszeniu, nie korzystał też z przywileju nietykalności osobistej.
Na tej kanwie powstało w Wielkim Księstwie pogardliwe określenie hołota, które z czasem zmieniło znaczenie i odnosiło się do najniższych warstw społecznych.
Zobacz również
