Graf skierowany
Z Wikipedii
Niniejszy artykuł jest częścią cyklu teoria grafów.
|
Najważniejsze pojęcia Wybrane klasy grafów Algorytmy grafowe Zagadnienia przedstawiane jako problemy grafowe Inne zagadnienia |
edytuj ten szablon |
Graf skierowany (Digraf, od ang. directed graph) – rodzaj grafu rozważanego w teorii grafów. Graf skierowany definiuje się jako uporządkowaną parę zbiorów. Pierwszy z nich zawiera wierzchołki grafu, a drugi składa się z krawędzi grafu, czyli uporządkowanych par wierzchołków. Ruch po grafie możliwy jest tylko w kierunkach wskazywanych przez krawędzie. Graf skierowany można sobie wyobrazić jako sieć ulic, z których każda jest jednokierunkowa. Ruch pod prąd jest zakazany. Najczęściej grafy skierowane przedstawia się jako zbiór punktów reprezentujących wierzchołki połączonych strzałkami (stąd nazwa) albo łukami zakończonymi grotem (strzałką, zwrotem).
Matematyczna definicja zakłada, że graf skierowany G to uporządkowana para G:=<V, A> spełniająca następujące warunki:
- V to zbiór wierzchołków,
- A to zbiór uporządkowanych par nazywanych krawędziami skierowanymi, który jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego VxV
- Krawędź:
-
- e = (a,b)
- rozumiana jest jako skierowana z wierzchołka a do b.
Alternatywna definicja zakłada, że graf skierowany G definiuje dwójka: G = <V; E>, gdzie V jest dowolnym, niepustym zbiorem zwanym zbiorem wierzchołków, natomiast E jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego VxV, czyli:
- V ≠ ∅
- E ⊆ P2(V)
Elementy rodziny E(G) są nazwane krawędziami grafu. Krawędź {u,v} można w skrócie oznaczać uv. Mówimy, że krawędż e = uv łączy wierzchołki u i v.
Moc zbioru V nazywamy rzędem grafu G i oznaczamy przez | V | , a moc zbioru E nazywamy jego rozmiarem i oznaczamy przez | | G | | . Niekiedy w definicjach krawędzi zakłada się, że kierunek ruchu pomiędzy nimi jest określany przez kolejny zbiór. W takim podejściu mamy podstawowy graf nieskierowany oraz zbiór określający, które z kierunków ruchu są w nim dozwolone. W efekcie powstaje struktura równoważna dla grafu skierowanego.