Hadżi I Girej
Z Wikipedii
Hadżi I Girej (?-1466) - potomek Czyngis-chana w 9 pokoleniu.
W roku 1420 został emirem Krymu wchodzącego w skład Złotej Ordy. W 1427 Złota Orda rozpadła się na chanaty. W roku 1449 Girej ogłosił się niezależnym władcą Chanatu Krymskiego ze stolicą w Bakczysaraju.
Był sojusznikiem króla polskiego, zagrożony przez Złotą Ordę zawarł sojusz z Polską I Litwą zobowiązując się do udzielania pomocy. Działał z poparciem Witolda . W latach 1434-43 mieszkał za zezwoleniem Witolda w Lidzie. Złota Orda chciała zmusić go do uznania jej zwierzchności, ale mając oparcie w sojuszu z Polską, Litwą i Księstwem Moskiewkim oparł się tym naciskom rozszerzając swoje władanie na tereny między Dnieprem i Donem. Jego władzy podlegała Kaffa, kolonia genueńska na Krymie.
Pokonał Chana Wielkiej Ordy Sajida Ahmeda. Powstanie Chanatu Krymskiego nie zagroziło prawosławiu. Hadzi Girej modlił się przed świętą ikoną w monastyrze Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Chersonezie.
Założyciel Dynastii Gierejów. Hadzi Girej z racji urody zwany był przez poddanych Melekiem (Aniołem).
