Hala (botanika)
Z Wikipedii
Hala, hala wysokogórska – zbiorowisko trawiaste charakterystyczne dla obszaru Alp i gór Europy Środkowej, m.in. dla Tatr.
Roślinność hal, położonych powyżej piętra subalpejskiego (w Tatrach ok. 1600-2300 m n.p.m.), stanowią charakterystyczne gatunki roślin wysokogórskich: bylin, traw, turzyc, roślin poduszkowych i rozetkowych, krzewinek (m.in. dębik ośmiopłatkowy, wierzba karłowata), mchów i in.
W Tatrach mianem piętra halnego określa się piętro alpejskie. Kolejne piętro w Tatrach tworzą łąki wysokogórskie, zwane halami. Porastają je trawy, barwne zioła, a także sasanka alpejska, pełnik europejski, dzwonek alpejski, goździk górski. Z krzewów rośnie tu jałowiec.
Mianem hal określa się również polany reglowe.
