Henryk Petrich
Z Wikipedii
Henryk Petrich (ur. 10 stycznia 1959 w Łodzi), polski bokser, medalista olimpijski, mistrzostw świata i Europy.
Walczył w wadze średniej (do 75 kg), a później w półciężkiej (do 81 kg). Nie mógł startować na olimpadzie w Los Angeles 1984 z powodu bojkotu igrzysk przez Polskę. Podczas zawodów "Przyjaźń-84", będących swoistym odpowiednikiem olimpiady dla zawodników z państw bojkotujących igrzyska olimpijskie, zdobył srebrny medal w wadze średniej. Na Mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1985 odpadł w eliminacjach w wadze średniej. Zdobył brązowy medal podczas Mistrzostw Świata w Reno 1986 w tej samej wadze. Rok później został wicemistrzem Europy w Turynie 1987, także w wadze średniej. Podczas olimpiady w Seulu 1988 wywalczył brązowy medal w wadze półciężkiej.
Osiem razy zdobywał tytuł mistrza Polski: w wadze średniej w 1983, 1984, 1985 i 1986 oraz w wadze półciężkiej w 1987, 1988, 1990 i 1991. Trzykrotnie zwyciężył w Turnieju im. Feliksa Stamma w wadze średniej (w 1983,1986 i 1987). Pięciokrotny drużynowy mistrz Polski (w barwach Legii Warszawa, w której walczył przez większość swojej kariery).
Głównym rywalem Petricha na krajowym ringu był Stanisław Łakomiec, a na międzynarodowym Henry Maske. Pokonał 6 razy późniejszego najwybitniejszego mistrza świata zawodowców w kategorii superśredniej, Svena Ottke. Niemiec nigdy nie umiał sobie poradzić z Polakiem na amatorskim ringu, przegrywając większość walk przed czasem.
