Herb Rzeszowa
Z Wikipedii
Herb Rzeszowa to wizerunek srebrnego krzyża kawalerskiego na błękitnym tle.
[edytuj] Historia herbu
Pierwsza miejska pieczęć pochodzi najprawdopodobniej z XV wieku, świadczy o tym między innymi gotycki kształt liter wokół krzyża o prostych ramionach. Na następnej, renesansowej pieczęci, krzyż nieznacznie zmieniono.
W końcu XVIII wieku, kiedy Rzeszów stał się bezpośrednią częścią imperium Habsburgów, cesarz Józef II wydał zarządzenie o uzupełnieniu lokalnych herbów nowo nabytych ziem. Po reformach herb miasta zmienił się znacznie. W centrum znalazła się kamienna skrzynia, która miała być miejscem przechowywania przywilejów nadanych miastu. Na jej froncie umieszczono stary herb miasta – krzyż kawalerski oraz po obu stonach girlandy. Na wieku leżała otwarta księga, symbolizująca oświatę, wykształcenie, i skrzyżowane miecze (symbol waleczności) oraz kaduceusz (według mitologii jest oznaką spokoju i dobrego handlu).
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku Rada Miasta wystąpiła do ministra spraw wewnętrznych o zatwierdzenie zmian w herbie Rzeszowa. Od tej pory miał to być historyczny herb miasta. Jednak ostatecznie władze miejskie nie dostały zatwierdzenia nowego herbu. Taka sytuacja trwała aż do 1939 roku. W okresie Polski Ludowej, wedle "stalinowskiej mody", herby miast były nieistotne i nie było żadnego prawa sankcjonującego ich istnienie. Nieoficjalnie Rada Miasta ożywiła plan sprzed wojny i uchwaliła przywrócenie herbu sprzed czasu zaborów. Dopiero po likwidacji podziałów w Europie i zmianie ustroju w Polsce oficjalną uchwałę podjęła również Rada Miasta w dniu 30 sierpnia 1990 roku, ustanawiając, że herbem miasta Rzeszowa jest srebrny krzyż kawalerski na niebieskim polu.
Od 9 lutego 2006 miasto ma też logo promocyjne.
