Horst Bienek
Z Wikipedii
Horst Bienek, ur. 7 maja 1930 w Gliwicach; niemiecki literat i publicysta.
Dzieciństwo spędził w robotniczej części Gliwic. W 1945 został wysiedlony do Niemiec i znalazł się w radzieckiej strefie okupacyjnej. Był uczniem Bertolda Brechta w Berlinie Wschodnim. W 1951 został aresztowany przez NKWD, pod zarzutem działania przeciwko polityce kulturalnej NRD i skazany na 25 lat katorżniczej pracy w Workucie (ZSRR). W 1955 na podstawie amnestii został zwolniony i osiadł w RFN, gdzie pracował jako redaktor radiowy, lektor i reżyser teatralny. Zmarł 7 grudnia 1990r. w Monachium.
W swoich pierwszych pracach zajmował się doświadczeniami okresu łagrowego. Później swą literacką twórczość związał ze Śląskiem i Gliwicami.
- Cela (Die Zelle, 1968);
- Pierwsza polka (Die erste Polka, 1975), (powieść została sfilmowana przez Klausa Emmericha);
- Wrześniowe światło (Septemberlicht, 1977);
- Czas bez dzwonów (Zeit ohne Glocken, 1979) ;
- Ziemia i ogień (Erde und Feuer, 1982);
- Gliwickie dzieciństwo (Gleiwitzer Kindheit, 1976);
- Opis pewnej prowincji (Beschreibung einer Provinz, 1983);
- Königswald oder Die Letzte Geschichte , 1984);
- Podróż do krainy dzieciństwa (Reise in die Kindheit, 1988);
- Brzozy i wielkie piece. Dzieciństwo na Górnym Śląsku (Birken und Hochöfen. Eine Kindheit in Oberschlesien, 1990).
Horst Bienek jest także wydawcą albumu zdjęć przedwojennego Śląska Album śląski (Schlesischer Bilderbogen (Siedler, Berlin, 1986) oraz autorem eseju poświęconego tej pracy. Autorką zdjęć jest Ursula Ebell-Schwager.
