Ignacy Malecki
Z Wikipedii
Ignacy Malecki (ur. 18 listopada 1912 w Pokiewnej, zm. 12 czerwca 2004), uczony, specjalista elektroakustyki oraz naukoznawstwa.
Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej w 1935. W okresie II wojny światowej wykładowca konspiracyjnej Politechniki Warszawskiej, obronił także doktorat (1941) oraz habilitację (1943). Od 1946 był profesorem nadzwyczajnym, wykładał na Politechnice Gdańskiej; w 1952 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1950-1983 profesor Politechniki Warszawskiej. Wieloletni dyrektor Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN w Warszawie (1953-1962 i 1973-1982); w latach 1969-1972 dyrektor Departamentu Polityki Naukowej i Nauk Podstawowych UNESCO w Paryżu.
Od 1953 członek korespondent PAN, od 1957 członek rzeczywisty; 1956-1980 był członkiem Prezydium PAN, 1962-1968 zastępcą sekretarza naukowego Akademii. Należał także do wielu innych towarzystw naukowych polskich i zagranicznych.
Autor ponad 160 artykułów z dziedziny akustyki i naukoznawstwa, opublikował także książki: Akustyka budowlana (1958), Teoria fal i układów akustycznych (1966), Physical Foundations of Technical Acoustics (1968), Podstawy teoretyczne akustyki kwantowej (1972).
Wśród uczelni, które nadały mu doktorat honoris causa była m.in. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie i (1982) i Politechnika Gdańska (2002). Był laureatem m.in. nagrody państwowej II stopnia (1953 i 1956), odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy oraz innymi wyróżnieniami polskimi i zagranicznymi.
[edytuj] Źródła
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, Warszawa 1993
