Irma Grese
Z Wikipedii
Irma Grese (ur. 7 października 1923 w Wrechen, zm. 13 grudnia 1945 w Hameln) – w czasie II wojny światowej nadzorczyni w niemieckich obozach koncentracyjnych, członkini personelu pomocniczego SS (niem. Hilfspersonal der SS).
Swoje związki z SS zapoczątkowała pracując w sanatorium SS w Hohenlychen jako pomoc pielęgniarska, ale jej próby zdobycia posady pielęgniarki nie przyniosły rezultatu. W wieku 18 lat zgłosiła się na szkolenie dla strażniczek do obozu w Ravensbrücku. Szkolenie ukończyła w marcu 1943 i została skierowana do Auschwitz-Birkenau. Na początku 1945 powróciła do Ravensbrücka, a pod koniec wojny znalazła się w Bergen-Belsen.
Była jedną z najokrutniejszych nadzorczyń SS. W Auschwitz-Birkenau więźniarki nazywały ją "piękną bestią". W ciągu pierwszego roku swojej pracy w tamtejszym kompleksie obozów awansowała na stanowisko zastępczyni głównej nadzorczyni obozu kobiecego w Brzezince. Była niezwykle brutalna, nie rozstawała się z biczem, którym katowała uwięzione osoby. Nierzadko brała udział w selekcjach więźniarek, niezależnie od tego osobiście niejednokrotnie je mordowała.
Po wyzwoleniu Bergen-Belsen, 15 kwietnia 1945, została aresztowana przez Brytyjczyków i zesłana do więzienia. W stan oskarżenia, m.in wraz z Johanną Bormann i Elisabeth Volkenrath, postawiono ją podczas procesu Bergen-Belsen. Irma Grese została skazana na śmierć przez powieszenie – wyrok 13 grudnia 1945 w więźieniu w Hameln wykonał Albert Pierrepoint. W ostatnich słowach zwróciła się do kata: "Szybciej, miejmy już to za sobą".
