Języki izolujące
Z Wikipedii
Języki izolujące - języki, w których o funkcji gramatycznej i składniowej wyrazu nie decydują końcówki fleksyjne jak w językach fleksyjnych ani specjalne przyrostki jak w językach aglutynacyjnych, tylko jego pozycja w zdaniu. Języki takie trudno znaleźć w czystej postaci, niemniej jako typowego przedstawiciela wymienia się tu klasyczny język chiński (współczesny standardowy język mandaryński ma już pewne cechy języków aglutynacyjnych). W językach izolujących większość pojedynczych morfemów może być samodzielnymi wyrazami.
Określenia język izolujący nie należy mylić z określeniem język izolowany.
Zobacz też: klasyfikacja języków
