Jacek Fedorowicz
Z Wikipedii
Jacek Fedorowicz (ur. 18 lipca 1937 w Gdyni) – polski satyryk i aktor. Z wykształcenia plastyk.
Jako siedmioletnie dziecko przeżył powstanie warszawskie. Ukończył Wydział Malarstwa Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom w 1960). Należał do składu aktorskiego gdańskiego, studenckiego teatru Bim-Bom (w latach 1954-1960). W drugiej połowie lat 60. występował w Telewizji Polskiej, gdzie współtworzył m.in. wraz z Jerzym Gruzą programy rozrywkowe Poznajmy się, Małżeństwo doskonałe, Kariera i Runda. Współtworzył w latach 70. w radiowym (Program III) programie satyrycznym 60 minut na godzinę, gdzie występował w kilkunastu rolach, tworząc m.in. słynne postacie Kolegi Kierownika i Kolegi Kuchmistrza. Prowadził też w radiu poranne pogadanki. W latach 70. często występował na estradzie; w programie Popierajmy się wraz z Tadeuszem Rossem, Piotrem Szczepanikiem i Ryszardem Markowskim, a później, do stanu wojennego, w indywidualnych wieczorach autorskich.
Od początku stanu wojennego zerwał kontakty z państwowymi środkami przekazu i współtworzył wyjątkowo celne i dowcipne audycje rozprowadzane na kasetach w tzw. drugim obiegu (emitowało je także Radio Wolna Europa). Jednym z pomysłów z tamtych czasów było ośmieszanie reżimowego dziennika telewizyjnego, co Fedorowicz kontynuował po 1995 prowadząc w TVP program Dziennik Telewizyjny. W roku 2005 program ten na kilka miesięcy zmienił nazwę na SEJF (Subiektywny Ekspres Jacka Fedorowicza); w styczniu 2006 zakończono emisję programu, a sam autor odszedł z TVP. Od roku 1989 przez kilka lat kontynuował występy na wieczorach autorskich w różnych miastach i miejscowościach. Od kwietnia 2006 Jacek Fedorowicz jest gospodarzem seansów Z przymrużeniem kamery pokazywanych w telewizji Kino Polska TV. W cyklu tym prezentowane są klasyczne polskie komedie.
Jacek Fedorowicz jest laureatem Nagrody Kisiela za 1994. Inne jego nagrody i wyróżnienia:
- 1968 – Złoty Ekran (wspólnie z Jerzym Gruzą)
- 1968 – Nagroda Komitetu ds. Radia i Telewizji (wspólnie z Jerzym Gruzą)
- 1975 – Złoty Mikrofon za radiowe programy rozrywkowe
- 1976 – Nagroda Komitetu ds. Radia i Telewizji dla zespołu przygotowującego program "60 minut na godzinę"
- 1987 – Nagroda "Solidarności" za programy satyryczne rozprowadzane w "Drugim obiegu" na kasetach video
- 1996 – Wiktor '95
- 2001 – Wiktor 2000 w kategorii: osobowość telewizyjna roku
- 2002 – Gwiazda Telewizji Polskiej statuetka wręczona z okazji 50-lecia TVP "za oryginalne rozrywkowe programy telewizyjne"
[edytuj] Wybrana filmografia
- Do widzenia, do jutra (1960)
- Małżeństwo z rozsądku (1966)
- Lekarstwo na miłość (1966)
- Kochajmy Syrenki (1967), scenariusz i jedna z głownych ról
- Polowanie na muchy (1969)
- Motodrama (1971)
- Poszukiwany, poszukiwana (1972), scenariusz i dialogi
- Nie ma róży bez ognia (1974)
[edytuj] Autor książek
- Porady estradowca dla kolegów dramatycznych
- W zasadzie tak
- W zasadzie ciąg dalszy
- 60 minut na godzinę (współautor)
- Felietony i dialogi
