Jan Busław
Z Wikipedii
Jan Busław (ur. 16 grudnia 1799 w Głowinie, Kaszuby, zm. 4 lutego 1875 w Niesłabinie), polski duchowny katolicki, kanonik poznański.
Uczęszczał do gimnazjum reformatów w Wejherowie i gimnazjum w Braniewie, następnie odbył studia filozoficzne i teologiczne (uzyskał doktorat teologii) we Wrocławiu, gdzie przyjął w 1826 święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz i proboszcz w okolicach Gdańska i Malborka. Od 1833 był radcą regencyjnym i konsystorskim w Poznaniu, otrzymał także godność kanonika metropolitalnego poznańskiego. W latach 1841-1870 był prowizorem seminarium duchownego w Poznaniu.
Pełnił mandat posła do sejmu pruskiego w latach 1848-1849, występując na rzecz reorganizacji narodowej Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Prowadził także działania na rzecz przekształcenia seminarium w Poznaniu w wydział teologiczny. W testamencie ufundował stypendium dla studentów w wysokości 50 tysięcy talarów.
[edytuj] Źródła
- Alfons Mańkowski, Jan Busław, w: Polski Słownik Biograficzny, tom III, 1937
