Jan Szyttler
Z Wikipedii
Jan Szyttler (1763-1850) - sławny kucharz, autor pierwszych systematycznych książek kucharskich na ziemiach polskich.
Urodził się w Warszawie w rodzinie kucharza, karierę rozpoczął w wieku czternastu lat jako kuchcik na dworze Ogińskich w Siedlcach. Później był kucharzem na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego (pod kierownictwem sławnego kuchmistrza Paula Tremona). Upodobania kulinarne Stanisława Augusta zapoczątkowały modę na wyrafinowaną, a zarazem zdrową kuchnię, łączącą francuskie i polskie tradycje kulinarne.
W 1820 r. osiadł w Wilnie, gdzie do końca życia zajmował się wyłącznie pisaniem i publikacją książek i poradników na tematy gospodarskie - w tym kucharskich, które cieszyły się wielką popularnością w Polsce, oraz na Litwie i Białorusi. Książki kucharskie Szyttlera (które były wydawane w ogromnych jak na owe czasy nakładach) wywarły wielki wpływ na kształtowanie szlacheckich i mieszczańskich gustów kulinarnych.
Szyttler wydał kilkadziesiąt książek, w tym najpopularniejsze: „Kuchnia myśliwska czyli na łowach” - 1823, „Kucharz dobrze usposobiony” - 1830, „Poradnik dla myśliwych” - 1839, „Kucharz Nowy dla osób osłabionych” - 1837, „Kucharka oszczędna” - 1846.
Szyttler czerpał inspiracje dla swoich przepisów zarówno z kuchni francuskiej, jak i polskiej, oraz w mniejszym stopniu litewskiej i białoruskiej. Inni autorzy jak Anna Ciundziewicka („Gospodyni litewska” 1848) i Wincenta Zawadzka („Kucharka Litewska” 1854) piszący w tym okresie dzieła o podobnej tematyce mocno inspirowali się książkami Szyttlera.
