Jan van Galen
Z Wikipedii
Jan van Galen lub Johan van Galen (ur. 1604, zm. 23 marca 1653), komodor holenderskiej marynarki wojennej.
Urodzony w Essen, walczył z Hiszpanami podczas wojny osiemdziesięcioletniej, awansując w 1630 na kapitana, a w 1635 na regularnego kapitana (ordinaris-kapitein). W roku 1645 walczył pod wodzą admirała Witte de With przeciwko Danii oraz w wojnie angielsko-holenderskiej przeciwko Anglii. W roku 1650 wycofał się ze służby, ale już 13 lipca 1652 poproszono go by przyjął naczelne dowództwo nad holenderską flotą na Morzu Śródziemnym. Wypłynął 3 sierpnia docierając do Livorno 1 września. Podczas bitwy pod Livorno, w której jego flota zniszczyła część floty angielskiej na Morzu Śródziemnym, został śmiertelnie ranny. Pocisk działowy roztrzaskał prawą nogę poniżej kolana. W ogniu walki dokonano pod pokładem amputacji i jakby nic się nie stało van Galen ponownie zajął się dowodzeniem w czasie bitwy. Zmarł w Livorno po upływie 10 dni. W dowodzonej przez niego flocie służył młody kapitan Cornelis Tromp. Van Galenowi urządzono uroczysty pogrzeb w katedrze amsterdamskiej (Nieuwe Kerk). Pochowany został w marmurowym grobie z wypisaną w roku 1656 inksrypcją:
- W tym szacownym grobie spoczywa dzielny Van Galen,
- Który jako pierwszy tak wiele skarbów pozyskał od króla Hiszpanii,
- Następnie mając Lwie Serce w pobliżu toskańskiej plaży,
- Doścignął brytyjskie okręty, po czym zdobył lub spalił je wszystkie
- Hier leit in t'Graf van Eer den dapperen Van Galen,
- Die eerst ging buit op buit Kastiliën afhalen,
- En, met een Leeuwenhert, nabij 't Toskaensche strant,
- De Britten heeft verjaegt, verovert en verbrandt.
