Janusz Jojko
Z Wikipedii
Janusz Jojko (ur. 20 kwietnia 1960 w Chorzowie) - polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, dwukrotny reprezentant Polski, trener.
Jako piłkarz rozpoczynał w Chorzowiance, następnie grał w takich klubach jak: Ruch Chorzów, w barwach którego zaliczył pierwszoligowy debiut 30 lipca 1980, GKS Katowice, KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W pierwszej lidze w sumie rozegrał 417 meczów. Karierę zakończył w roku 2003.
Debiut w reprezentacji miał miejsce 18 lutego 1987 w meczu z Finlandią w Rybniku zakończony zwycięstwem biało-czerwonych 3:1. Drugi i ostatni występ w reprezentacji Janusza Jojki odbył się 17 maja 1994 w Katowicach z Austrią, zakończony wynikiem 3:4, podczas którego jego wiek wynosił 34 lata i 27 dni[1], co czyni go najstarszym reprezentacyjnym bramkarzem w historii (stan na rok 2006). Zapamiętany został też z powodu niefortunnego wyrzutu piłki (sklasyfikowanego jako gol samobójczy) w trakcie barażowego meczu z Lechią Gdańsk (1:2), który przyczynił się do spadku chorzowskiego Ruchu do II ligi w sezonie 1986/1987. Sytuacja ta była niezwykle kuriozalna, Jojko chciał wyrzucić piłkę ręką do zawodnika swej drużyny, jednak uczynił to na tyle nieudolnie, że piłka...wylądowała w siatce, obok zdezorientowanego zupełnie golkipera. Wielu uważa, że Jojko "sprzedał" ten mecz, podobno istnieją przesłanki, które faktycznie by na to wskazywały. Jest zdobywcą dwóch Pucharów Polski i Superpucharów Polski, co czyni go najbardziej utytułowanym zawodnikiem GKS Katowice.
W roku 2006 Janusz Jojko został wybrany radnym Rady Miasta w Ostrowcu Świętokrzyskim.
