Jean Le Rond d'Alembert
Z Wikipedii
Jean Le Rond d'Alembert | |
![]() Obraz Maurice'a Quentin'a de la Tour'a |
|
Urodzony | 16 listopada, 1717 Paryż, Francja |
Zmarł | 29 października, 1783 Paryż, Francja |
Jean Le Rond d'Alembert (ur. 16 listopada 1717 w Paryżu - zm. 29 października 1783 w Paryżu), francuski filozof, fizyk i matematyk.
Wybitny przedstawiciel epoki oświecenia. Od 1754 członek a od 1772 sekretarz Akademii Francuskiej. Współtwórca i współredaktor Wielkiej encyklopedii francuskiej, której założenia przedstawił we Wstępie do encyklopedii (1751, wydanie polskie 1954). W 1757 wskutek represji politycznych zmuszony do rezygnacji z prac nad nią. Zwolennik empiryzmu, za pewną uważał wiedzę opartą na doświadczeniach zmysłowych, które, oczyszczone przez umysł z tego, co przypadkowe, tworzyć miały podstawę pojęć ogólnych i definicji - zasadniczego elementu rozumowania nauk.
Za główne zadanie myślenia i działalności naukowej uznał porównywanie faktów lub idei i poszukiwanie związków między nimi. Dokonał podziału nauk na historię, filozofię i sztuki piękne, upatrując ich dominant odpowiednio w pamięci, rozumie i wyobraźni. Filozofii przypisał funkcje metodologiczne. Jako pierwszy zwrócił uwagę na społeczne i biologiczne uwarunkowania ludzkich pojęć i sądów o świecie. Ostatecznie skłaniał się ku sceptycyzmowi, nawet agnostycyzmowi, zakładając niepoznawalność tzw. istoty rzeczy. Przyjmował istnienie duszy, która jako oddzielna substancja miała w człowieku kształtować świadomość niezależnie od materii. Za podstawę moralności uznał niezmienne zasady etyczne, właściwe z natury wszystkim ludziom, a z drugiej strony - właściwie pojęty interes osobisty i społeczny.
Zasłużony na polu fizyki i matematyki, zwłaszcza w dziedzinie mechaniki teoretycznej (zasada d'Alemberta) i równań różniczkowych (odkrył rachunek pochodnych cząstkowych). Zajmował się też estetyką i teorią muzyki.
[edytuj] Niektóre prace
- Traité de dynamique (1743)
- Recherches sur différents points importants du système du monde (1754)
- L'essai sur les éléments de philosophie (1759)
- De la liberté en musique (1759)
- Opuscules mathématiques (1761).