John Robson

Z Wikipedii

John Robson (14 marca 1824 – 29 czerwca 1892) – dziennikarz i polityk kanadyjski działający w drugiej połowie XIX wieku związany z prowincja Kolumbia Brytyjska.

John Robson urodził się w Perth w Górnej Kanadzie. Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę jako sprzedawca. W 1859 opuścił rodzinne strony i udał się do Kolumbii Brytyjskie zwabiony gorączką złota. Nie miał szczęścia jako poszukiwacz złota. Po wygaśnięciu gorączki pozostał w kolonii zakładając rodzinę. W 1861 rozpoczął wydawanie pisma British Columbian. Podobnie jak jego rywal z Wyspy Vancouver Amor De Cosmos, na łamach swego pisma prowadził krytykę wyższych sfer politycznych kolonii i propagowal idee demokratycznego rządu. W 1869 jego pismo zostało wykupione przez Daily British Colonist, a Robson otrzymał w nim posadę komentatora politycznego. Działalność publicystyczna zbliżyła go do polityki. W latach 1863 do 1867 zasiadał w radzie miejskiej New Westminster, a w latach 1866 do 1870 w Radzie Legislacyjne Brytyjskiej Kolumbii. Bezkompromisowy w swych poglądach wchodził w częste konflikty z establishmentem politycznym kolonii. Był nawet aresztowany za rozpowszechnianie ulotek, w których oskarżał jednego z lokalnych polityków o łapownictwo.

W 1868 Robson dołączył do założonej przez De Cosmosa Ligi Konfederacyjnej, a następnie wziął udział w Konferencji w Yale. Był także brany pod uwagę jako jeden z delegatów na konferencje zjednoczeniową kolonii w Ottawie, jednak jego miejsce przypadło innemu, bardziej konserwatywnemu politykowi Johnowi Helmcken. Rozgoryczony Robson, wysłał do Ottawy swego bliskiego współpracownika Henrego Seelye, który w swych codziennych korespondencjach relacjonujących postępu negocjacji i publikowanych na lamach pisma Robsona, wpływał na nastroje opinii publicznej, a w konsekwencji na wzrost nacisków by utworzyć w prowincji w pełni wybieralny, przedstawicielki rząd.

Po przystąpieniu Kolumbii Brytyjskiej do Konfederacja Kanady pozostał czynny w polityce. W latach 1871 do 1875 i 1889 do 1892 zasiadał w Zgromadzeniu Legislacyjnym Kolumbii Brytyjskiej oraz sprawował funkcje pierwszym premiera prowincji. W 1892 jako premier, w czasie swej oficjalnej wizyty w Wielkiej Brytanii uległ drobnemu wypadkowi, w wyniku, którego nabawił się zakażenia krwi i zmarł po dziewięciu dniach choroby.