Juliusz Tadeusz Tarnawa-Malczewski
Z Wikipedii
Gen. dywizji Juliusz Tadeusz Tarnawa-Malczewski (ur. 4 października 1872 w Martynowie Nowym koło Tarnopola - zm. 1940 we Lwowie), polski generał.
W 1893 roku był w armii austro-węgierskiej, w której zajmował stanowisko pułkownika saperów. Od listopada 1918 do marca 1921 roku II zastępca szefa Sztabu Generalnego i szef Oddziału IV Sztabu Generalnego (generał brygady z 1 czerwca 1919). W okresie marzec 1921 - listopad 1922 szef sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, od listopada 1922 do marca 1924 dowódca Okręgu Korpusu nr III w Grodnie (generał dywizji z 1 lipca 1923).
W okresie marzec 1924 - grudzień 1925 dowódca Okręgu Korpusu nr VI we Lwowie, potem do maja 1926 dowódca Okręgu Korpusu nr I w Warszawie oraz Inspektor Armii. W okresie 10-14 maja 1926 był ministrem Spraw Wojskowych w trzecim rządzie Wincentego Witosa. Po przewrocie majowym aresztowany i uwięziony w Wilnie. Po uwolnieniu od 31 stycznia 1927 przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał we Lwowie. W okresie 1939-1940 był więziony, a potem zamordowany we Lwowie przez NKWD.
Ludwik Górski | Franciszek Radziwiłł | Edward Rydz-Śmigły | Jan Wroczyński | Józef Leśniewski | Kazimierz Sosnkowski | Aleksander Osiński | Władysław Sikorski | Lucjan Żeligowski | Juliusz Tadeusz Tarnawa-Malczewski | Józef Piłsudski | Tadeusz Kasprzycki | Władysław Sikorski | Marian Kukiel
