Tarnopol
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°34'00" N 025°36'00" E
| Tarnopol | |||||
|
|||||
| Państwo |  Ukraina |
||||
| obwód | tarnopolski | ||||
| burmistrz | Bogdan Evgenovich Levkiv | ||||
| Powierzchnia | 59 km² | ||||
| Położenie | 49°34' N 25°36' E |
||||
| Ludność (2004) • liczba ludności • gęstość |
221 300 3831 os./km² |
||||
| Nr kierunkowy | +380 352 | ||||
| Kod pocztowy | 46000- | ||||
Położenie na mapie |
|||||
| Strona internetowa miasta | |||||
Tarnopol (ukr. Тернопіль,Ternopil, do 1944 ukr. Тарнопіль,Tarnopil) – miasto obwodowe w zachodniej Ukrainie, nad rzeką Seret (dopływ Dniestru). 221,3 tys. mieszkańców (2004), dekanat halicki (40 tys. w (1939); 50% Polacy, 10% Ukraińcy, a pozostali to gł. Żydzi). Od grudnia 2005 r. miasto partnerskie Chorzowa.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Od XIV wieku do 1772 roku w granicach Polski. 1772 - 1809 i 1815 - 1918 w granicach Austrii i Austro - Węgier. Od 1918 do 1939 roku ponownie w granicach Polski. 1939 - 41 i 1944 - 1991 w granicach ZSRR. 1941 - 1944 w Generalnym Gubernatorstwie. Od 1991 roku do Ukrainy.
W 1540 – Jan Amor Tarnowski założył tu polską twierdzę, w1548 – król Zygmunt I Stary nadał osadzie prawa miejskie.
Od 1921 stolica województwa tarnopolskiego w okresie II Rzeczypospolitej. We wrześniu 1939 miasto zajęte przez Rosjan, włączone do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej jako stolica obwodu.
W latach 1941-1944 siedziba powiatu w dystrykcie galicyjskim Generalnego Gubernatorstwa. Do 1946 wysiedlenie mieszkających Polaków.
[edytuj] Pobliskie miejscowości
- Kozowa
- Mikulińce
- Podwołoczyska, przejście graniczne
- Zbaraż
- Zborów
- Brzeżany
[edytuj] Źródła
[edytuj] Linki zewnętrzne
 herb z okresu I Rzeczypospolitej |
 Kościół OO. Dominikanów, obecnie katedra greckokatolicka |
 Zamek tarnopolski |
