Juliusz Zulauf
Z Wikipedii
Juliusz Zulauf (ur. 20 sierpnia 1891 we Lwowie, zm. 21 maja 1943 w Murnau) - generał brygady Wojska Polskiego.
We Lwowie w 1910 ukończył szkołę realną i studiował na politechnice. Działał w Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego.
W sierpniu 1914 w stopniu podporucznika wstąpił do Legionów Polskich, dowodził kompanią w 2. Pułku Piechoty Legionów. W lipcu jako porucznik dowodził kompanią w 5 pułku piechoty. W sierpniu 1916 w walkach pod Opłową został ranny w nogę i dostał się do niewoli rosyjskiej. Z niewoli udało mu się uciec jeszcze w tym samym roku. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej.
W odrodzonym Wojsku Polskim walczył w obronie Lwowa (listopad 1918 - styczeń 1919), a od 11 maja 1919 dowodził 4 pułkiem piechoty Legionów. Poważnie ranny w sierpniu 1919. Kolejno dowodził: od 1 października 1919 garnizonem w Radomiu, od 23 marca 1921 28 pułkiem Strzelców Kaniowskich, a od 28 września 1921 19 pułkiem piechoty. W latach 1926-1927 był dowódcą 3 pułku piechoty, przeniesiony na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej w 5 DP pozostał na nim do 1930. W kwietniu 1930 mianowany dowódcą 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach. Od 1937 dowódca Lwowskiej 5 Dywizji Piechoty. Podczas kampanii wrześniowej dowódca tejże dywizji i grupy operacyjnej swojego imienia. Od 14 września do 28 września w oblężonej stolicy dowodził odcinkiem obrony "Warszawa-Wschód" (Praga).
Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Zmarł w Oflagu VIIA Murnau 21 maja 1943.
[edytuj] Awanse
- armia austriacka:
- podporucznik - 1914,
- porucznik - 1915,
- kapitan - 20 sierpnia 1915
- Wojsko Polskie:
- podpułkownik - wrzesień 1919,
- pułkownik - lipiec 1923,
- generał brygady - 1 stycznia 1932.
[edytuj] Odznaczenia i ordery
- Krzyż Złoty i Srebrny Orderu Virtuti Militari,
- Krzyż Niepodległości,
- 4-krotnie Krzyżem Walecznych i innymi.
