Podporucznik
Z Wikipedii
|
|
Podporucznik, najniższy stopień oficerski w Wojsku Polskim, z korpusu oficerów młodszych. Polski oficer w stopniu podporucznika na naramiennikach nosi dwie gwiazdki.
Oznaczenie stopnia na czapce garnizonowej składa się z wąskiego galonu umieszczonego na całej długości łuku daszka oraz z dwóch gwiazdek umieszczonych na środku otoku.
Natomiast na berecie i furażerce oznaka stopnia składa się z jednej belki i dwóch gwiazdek.
Na stopień podporucznika (jako pierwszy stopień oficerski) mianuje Prezydent RP. Uroczyste mianowanie zawodowych oficerów WP odbywa się podczas promocji wienćzących ukończenie Wyższej Szkoły Oficerskiej lub Akademii Wojskowej (WAT, AMW).
W obecnych uregulowaniach prawnych warunkiem mianowania na stopień podporucznika jest posiadanie tytułu magistra. Obecnie stopień wojskowy podporucznika jest zaszeregowany dla grupy uposażenia nr 11, a stopień etatowy podporucznika posiada najczęściej stanowisko dowódcy plutonu, które jest pierwszym stanowiskiem służbowym przewidzianym dla nowo mianowanego oficera.
Najsłyniejszym podporucznikiem w Polsce był uczestnik i zarazem organizator powstania listopadowego ppor. Piotr Wysocki.
Zobacz też: stopień wojskowy, Wojsko Polskie.
