Katarzyna Dadak-Kozicka
Z Wikipedii
Józefa Katarzyna Dadak-Kozicka (ur. 1 stycznia 1944 w Kazimierzy Wielkiej) jest etnomuzykolożką, antropolożką kultury i teoretyczką edukacji muzycznej. W latach 70. i 80. XX wieku związana z Akademią Muzyczną w Warszawie, w latach 80. i 90. z Instytutem Sztuki PAN, później z Uniwersystetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Uniwersystetem Warszawskim.
Autorka polskiej adaptacji koncepcji Zoltána Kodálya: "Śpiewajże mi jako umiesz" (1992), sekretarz generalny Związku Kompozytorów Polskich (2001-2003), przewodnicząca Sekcji Muzykologów ZKP, przewodnicząca Koła Kodalyowskiego Polskiej Sekcji ISME.
Książka habilitacyjna "Folklor sztuką życia. U źródeł antropologii muzyki" (1996) jest udaną próbą stworzenia niszy badawczej pomiędzy antropologią kulturową a antropologią muzyki. J. Katarzyna Dadak-Kozicka ujawnia zależności między systemami mowy a ekspresją poprzez śpiew i taniec oraz występuje przeciw koncepcji języka Wittgensteina, dominującej w dyskursie postmodernistycznym.
W latach 80. XX wieku zaangażowana w działalność "Solidarności" i Komitetu Prymasowskiego. Po upadku komunizmu nie kontynuowała aktywności politycznej.
