Katrin Apel
Z Wikipedii
Katrin Apel (ur. 4 maja 1973 w Erfurcie), biatlonistka niemiecka, mistrzyni olimpijska, mistrzyni świata, zwyciężczyni zawodów Pucharu Świata.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg kariery sportowej
Apel rozpoczęła karierę sportową od biegów narciarskich, w których wśród juniorek osiągała znaczące sukcesy, z medalami mistrzostw świata juniorów włącznie (1990 2. miejsce w sztafecie, 1993 3. miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną). Zabrakło jednak dla niej miejsca w reprezentacji Niemiec na igrzyska olimpijskie w Lillehammer w 1994 i zdecydowała się wówczas przejść do biatlonu. Podobną drogę wybrało wiele znanych biatlonistek, jak np. Magdalena Forsberg czy Kati Wilhelm.
Początkowo rywalizowała w mniej prestiżowym cyklu o Puchar Europy. Pierwszy sezon w Pucharze Świata (1995/1996) zakończyła na 33. miejscu, ale w kolejnych startach systematycznie poprawiała lokaty. Już w sezonie 1998/1999 zajęła 8. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Łącznie rywalizację w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 6-krotnie kończyła w czołowej dziesiątce, najwyżej w 2002, kiedy była 5. W tym też sezonie odniosła trzy zwycięstwa w zawodach pucharowych (dwukrotnie w sprincie i raz w biegu na dochodzenie). Czwarte, a zarazem ostatnie zwycięstwo świętowała w sezonie 2003/2004 w Chanty-Mansijsku, ponownie w biegu sprinterskim. Ponadto pięć razy stawała na drugim stopniu podium, a dziewięć - na trzecim.
W ciągu wielu lat startów w imprezach mistrzowskich zdobyła trzy medale w konkurencjach indywidualnych. Na olimpiadzie w Nagano w 1998 sięgnęła po brąz w sprincie, ulegając jedynie Rosjance Galinie Kuklewej i rodaczce Uschi Disl. Na mistrzostwach świata w 2000 w Oslo została wicemistrzynią w sprincie (za Norweżką Liv Grete Skjelbreid), dobrze prezentując się także w innych konkurencjach - 4. miejsce w biegu na dochodzenie, 5. miejsce w biegu ze startu wspólnego, 6. miejsce w biegu długim. W 2004 w Oberhofie Apel zajęła 2. miejsce w biegu ze startu wspólnego, ponownie ulegając tylko Norweżce, występującej już pod nazwiskiem małżeńskim Poiree.
Największe sukcesy Katrin Apel wiążą się z jej występami w sztafecie niemieckiej. Razem z koleżankami 18 razy stawała na najwyższym stopniu podium Pucharu Świata. Była mistrzynią olimpijską w sztafecie w Nagano (1998) i Salt Lake City (2002), w Turynie (2006) zdobyła medal srebrny. Była ponadto w sztafecie trzy razy mistrzynią świata, trzykrotnie wicemistrzynią i raz brązową medalistką, a także raz mistrzynią świata w biegu drużynowym.
W czasie kariery sportowej broniła barw klubu SV Eintracht Frankenhain, łącząc starty z zawodową służbą wojskową (podobnie jak wielu niemieckich przedstawicieli sportów zimowych). Pożegnała się z biatlonowymi trasami w marcu 2007, zajmując 11. miejsce w biegu ze startu wspólnego w finałowych zawodach Pucharu Świata sezonu 2006/2007 w Chanty-Mansijsku.
[edytuj] Medale olimpijskie
- Nagano 1998 - 1. miejsce (sztafeta), 3. miejsce (sprint)
- Salt Lake City 2002 - 1. miejsce (sztafeta)
- Turyn 2006 - 2. miejsce (sztafeta)
[edytuj] Medale mistrzostw świata
- Ruhpolding 1996 - 1. miejsce (sztafeta), 1. miejsce (bieg drużynowy)
- Osrblie 1997 - 1. miejsce (sztafeta)
- Kontiolahti 1999 - 1. miejsce (sztafeta)
- Oslo 2000 - 2. miejsce (sztafeta), 2. miejsce (sprint)
- Pokljuka 2001 - 2. miejsce (sztafeta)
- Oberhof 2004 - 2. miejsce (bieg ze startu wspólnego), 3. miejsce (sztafeta)
- Hochfilzen 2005 - 2. miejsce (sztafeta)
[edytuj] Miejsca w klasyfikacji Pucharu Świata
- 1995/1996 - 33. miejsce
- 1997/1998 - 12. miejsce
- 1998/1999 - 8. miejsce
- 1999/2000 - 10. miejsce
- 2000/2001 - 12. miejsce
- 2001/2002 - 5. miejsce
- 2002/2003 - 20. miejsce
- 2003/2004 - 7. miejsce
- 2004/2005 - 8. miejsce
- 2005/2006 - 8. miejsce
- 2006/2007 - 19. miejsce
