Uschi Disl

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ursula Disl, Uschi Disl (ur. 15 listopada 1970 w Bad Tölz), biatlonistka niemiecka, mistrzyni olimpijska, mistrzyni świata, zwyciężczyni trzydziestu zawodów Pucharu Świata, jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii dyscypliny.

Z zawodu policjantka, broniąca barw klubu SC Moosham, treningi biatlonowe podjęła w 1986. Od sezonu 1990/1991 należała do ścisłej czołówki światowej, kończąc rywalizację w Pucharze Świata na 4. miejscu w klasyfikacji generalnej. Przebiła się w tymże sezonie do sztafety niemieckiej, w składzie której sięgnęła po pierwszy medal mistrzostw świata (brązowy). Łącznie zdobyła w Mistrzostwach Świata 19 medali, w tym sześciokrotnie złoto w sztafecie. Przez długi czas pozostawała bez indywidualnego tytułu mistrzowskiego, co udało się jej zmienić dopiero w Hochfilzen w 2005. Sięgnęła wówczas po złote medale najpierw w biegu sprinterskim (7,5 km), a następnie w biegu na dochodzenie (10 km). Dzięki tym sukcesom (dodatkowo w 2005 kolejne wicemistrzostwo świata w sztafecie) została wybrana w Niemczech sportowcem roku.

O ile wymarzony złoty medal mistrzostw świata udało się Disl zdobyć pod koniec bogatej kariery, to niespełnionym pozostało marzenie Niemki o indywidualnym mistrzostwie olimpijskim. Swoje starty na igrzyskach rozpoczęła wraz z debiutem biatlonu kobiecego w rodzinie sportów olimpijskich w Albertville w 1992. W konkurencjach indywidualnych plasowała się poza czołową dziesiątką (11. miejsce w biegu sprinterskim na 7,5 km, 24. na 15 km), ale zdobyła srebro w sztafecie. Również srebrny medal ze sztafetą wywalczyła dwa lata później w Lillehammer, dodatkowo świętując brąz w biegu na 15 km. Na igrzyskach w Nagano w 1998 zdobywała medale we wszystkich trzech konkurencjach i we wszystkich kolorach – złoto w sztafecie, srebro w sprincie, brąz w biegu długim. W Salt Lake City w 2002 ponownie została mistrzynią olimpijską w sztafecie, a w biegu sprinterskim uległa jedynie rodaczce Kati Wilhelm. Na swoich ostatnich, piątych igrzyskach w Turynie w lutym 2006 do bogatej kolekcji dołożyła jeszcze jeden medal, brąz w biegu na 12,5 km ze startu wspólnego (w debiucie olimpijskim tej konkurencji). Nie znalazła się natomiast po raz pierwszy od lat w składzie sztafety, co przyspieszyło jej decyzję o zakończeniu kariery wraz z upływem sezonu olimpijskiego.

Odniosła łącznie trzydzieści zwycięstw w zawodach Pucharu Świata (uwzględniając zaliczane do tej klasyfikacji tytuły z mistrzostw świata). Ponadto dziewiętnaście razy zajmowała w zawodach pucharowych 2. miejsce, a dwadzieścia pięć razy – 3. miejsce. Nigdy nie udało się jej jednak zdobyć Pucharu Świata – trzykrotnie zajmowała 2. i trzykrotnie 3. miejsce w klasyfikacji generalnej. Kilkakrotnie przegrywała rywalizację o Puchar Świata z inną wybitną biatlonistką, Szwedką Magdaleną Forsberg, jedyną zawodniczką, która odniosła więcej zwycięstw w zawodach pucharowych niż Disl (42 zwycięstwa).

Uschi Disl pożegnała się z trasami biatlonowymi biegiem ze startu wspólnego w Oslo w ramach Pucharu Świata pod koniec marca 2006. Znana z szerokiego uśmiechu, zaliczała się do najlepszych biegaczek wśród biatlonistek (stąd powstał jej żartobliwy przydomek Turbo-Disl), nieco gorzej radziła sobie na strzelnicy. Sporadycznie startowała w zawodach Pucharu Świata biegaczek narciarskich (w 2003 zajęła 4. miejsce w sprincie w Düsseldorfie).

15 stycznia 2007 roku Uschi urodziła córkę, Hannę.

Starty olimpijskie:

Albertville 1992 – 2. miejsce (sztafeta), 11. miejsce (7,5 km), 24. miejsce (15 km)
Lillehammer 1994 – 2. miejsce (sztafeta), 3. miejsce (15 km), 13. miejsce (7,5 km)
Nagano 1998 – 1. miejsce (sztafeta), 2. miejsce (7,5 km), 3. miejsce (15 km)
Salt Lake City 2002 – 1. miejsce (sztafeta), 2. miejsce (7,5 km), 9. miejsce (10 km na dochodzenie), 12. miejsce (15 km)
Turyn 2006 – 3. miejsce (12,5 km ze startu wspólnego), 10. miejsce (10 km na dochodzenie), 12. miejsce (15 km), 34. miejsce (7,5 km)

Medale mistrzostw świata:

1991 3. miejsce (sztafeta)
1992 1. miejsce (drużynowo)
1995 1. miejsce (sztafeta), 2. miejsce (drużynowo), 2. miejsce (7,5 km), 2. miejsce (15 km)
1996 1. miejsce (sztafeta), 1. miejsce (drużynowo)
1997 1. miejsce (sztafeta)
1999 1. miejsce (sztafeta)
2000 2. miejsce (sztafeta), 2. miejsce (10 km na dochodzenie)
2001 2. miejsce (sztafeta), 2. miejsce (7,5 km)
2003 3. miejsce (sztafeta)
2005 1. miejsce (7,5 km), 1. miejsce (10 km na dochodzenie), 2. miejsce (sztafeta), 3. miejsce (sztafeta mieszana)

Miejsca w klasyfikacji Pucharu Świata: