Kleopatra (film 1963)
Z Wikipedii
Kleopatra | |
Oryginalny tytuł | Cleopatra |
Gatunek filmu | dramat biograficzny |
Kraj | USA, Szwajcaria Wielka Brytania |
Data premiery | 12 czerwca 1963 (USA) |
Czas trwania | 243 min. |
Reżyseria | Joseph L. Mankiewicz |
Scenariusz | Joseph L. Mankiewicz Ranald MacDougall Sidney Buchman |
Główne role | Elizabeth Taylor Richard Burton Rex Harrison Roddy McDowall |
Muzyka | Alex North |
Zdjęcia | Leon Shamroy Jack Hildyard |
Scenografia | John DeCuir Paul S. Fox Ray Moyer Walter M. Scott Herman A. Blumenthal |
Kostiumy | Vittorio Nino Novarese Renié Irene Sharaff |
Montaż | Dorothy Spencer Elmo Williams |
Produkcja | Walter Wanger |
Dystrybucja | 20th Century Fox P.P. Film Polski |
Budżet | $ 44 milionów |
Język | angielski |
Od lat | 15 |
Nagrody | Oscar Złoty Glob Grammy |
Strona IMDb |
Kleopatra (ang. Cleopatra) - kolorowy film biograficzny, dramatyczny, historyczny, produkcji amerykańsko-brytyjsko-szwajcarskiej w reżyserii Josepha L. Mankiewicza z 1963 roku.
Udramatyzowana, najdroższa i najbardziej dochodowa wersja opowieści o królowej Egiptu Kleopatrze. Główne rolę grali Elizabeth Taylor i Richard Burton, którzy na planie filmu mieli płomienny romans, który skończył się dwoma małżeństwami.
Scenariusz filmu powstał na podstawie książki Carla Mario Franzero oraz historycznych opowieści. Budżet wyniósł 44 milionów dolarów. Zdjęcia rozpoczęto 30 września 1960 roku, a ukończono 24 lipca 1962 roku. Natomiast sceny batalistyczne kręcono od lutego do marca 1963 roku. Przez cały okres kręcenia trwała kampania reklamowa filmu.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Elizabeth Taylor - Kleopatra
- Richard Burton - Marek Antoniusz
- Rex Harrison - Juliusz Cezar
- Martin Landau - Rufus
- Roddy McDowall - Cezar Oktawian August
- George Cole - Flawiusz
- Pamela Brown - Kapłanka
- Kenneth Haigh - Brutus
- Andrew Keir - Agryppa
- Hume Cronyn - Sosigenes
- Cesare Danova - Apollodorus
- Gwen Watford - Kalpurnia
- Richard O'Sullivan - Faraon Ptolemeusz XIII
[edytuj] Ekipa
- Reżyser - Joseph L. Mankiewicz
- Scenariusz - Joseph L. Mankiewicz, Ranald MacDougall, Sidney Buchman
- Na podstwie książki - Carla Mario Franzero
- Muzyka - Alex North
- Zdjęcia - Leon Shamroy, Jack Hildyard
- Scenografia - John DeCuir, Herman A. Blumenthal, Hilyard M. Brown, John DeCuir, Boris Juraga, Maurice Pelling, Jack Martin Smith, Elven Webb, Paul S. Fox, Walter M. Scott
- Kostiumy - Vittorio Nino Novarese, Renié, Irene Sharaff
- Montaż - Dorothy Spencer, Elmo Williams
- Producent - Walter Wanger
- Producent wykonawczy - Peter Levathes
- Dźwięk - Murray Spivack, Bernard Freericks
- Efekty specjalne - L.B. Abbott, Emil Kosa Jr.
- Charakteryzacja - Robert J. Schiffer, Alberto De Rossi
[edytuj] Opis
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Prawie trzyletniemu okresowi realizacji tego filmowego giganta towarzyszyła nie tylko szeroko zakrojona akcja reklamowa ale także zręcznie podsycane zainteresowanie tym co działo się na planie - przede wszystkim romansem Taylor i Burtona. Wyobraźnię rozpalały też liczby. Budżet filmu opiewał na 40 milionów dolarów, w kulminacyjnej scenie wjazdu Kleopatry do Rzymu brało udział 7000 statystów, uszyto 26 tysięcy kostiumów, wybudowano 28 wiernych kopii egipskich okrów wojennych, nad rekonstrukcją portu aleksandryjskiego i Forum Romanum pracowała cała armia techników, cieśli i konsultantów. Zmęczony tą gigantomanią Mankiewicz oświadczył: Następny film, jaki zrobię rozgrywać się będzie w budce telefonicznej, z bohaterem, który dzwoni do żony, że przyjdzie wcześniej na obiad. Nie dziwi zatem, że zainteresowanie towarzyszące premierze filmu było ogromne. Krytyka wprawdzie daleka była od zachwytów, ale publiczność dopisała, choć nie na tyle by zwróciły się koszty produkcji. Dzieje starożytnej królowej Egiptu słynącej z piękności i inteligencji, dzięki czemu udało jej się uwieść dwóch wielkich mężczyzn swej epoki Juliusza Cezara i Antoniusza, okazały się wdzięcznym materiałem filmowym. Jakkolwiek dla jednych film był nudnawym kiczem dla innych zapierającym dech w piersi widowiskiem jedno pozostaje pewne: Kleopatra ma swe poczesne miejsce w historii dziejów kina.
(Opis pochodzi z źródeł Filmoteki Narodowej)
Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
[edytuj] Ciekawostki
- Podczas nagrywania filmu Martin Landau nauczył się włoskiego.
- O rolę Marka Antoniusza początkowo zabiegał Marlon Brando.
- Film od początku miał być megaprodukcją, gdyż studio 20th Century Fox musiało zarobić na dalszą działalność.
- Elizabeth Taylor w trakcie trwania filmu zmienia kostiumy aż 65 razy.
- Stroje Elizabeth Taylor zaprojektowane przez Irene Sharff kosztowały 130 tysięcy dolarów.
- Jedna z sukien Elizabeth Taylor miała 24-karatowe złoto.
- W jednej ze scen na niebie widać samolot.
- Rolę Kleopatry zaproponowano Joan Collions.
- Podczas kąpieli Kleopatra używa plastikowej gąbki.
- W kontrakcie Rexa Harrisona widniała klauzara zapewniająca mu miejsce na plakatach promujących film.
- Podczas kręcenia filmu statystki wszczeły strajk.
- Z powodu choroby Elizabeth Taylor przerwano produkcję filmu. Dlatego zrezygnował reżyser Rouben Mamoulian i aktor Peter Finch.
- Do roli Kleopatry była brana pod uwagę Audrey Hepburn.
- Susan Hayward była pierwszą wybraną odtwórczynią głównej bohaterki.
- Scenograf John DeCuir musiał przebudowywać fikcyjną Aleksandrię aż trzy razy.
[edytuj] Nagrody
- 1964 Oscar dla najlepszej scenografi
- 1964 Oscar dla najlepszych zdjęć
- 1964 Oscar dla najlepszych kostiumów
- 1964 Oscar dla najlepszych efektów specjalnych
- 1964 - nominacja do Oscara dla Rexa Harrisona dla najlepszego aktora
- 1964 - nominacja do Oscara dla najlepszego montażu
- 1964 - nominacja do Oscara dla najlepszej muzyki
- 1964 - nominacja do Oscara dla najlepszego filmu
- 1964 - nominacja do Oscara dla najlepszego dźwięku
- 1964 - nominacja do Złotego Globu dla najlepszego filmu dramatycznego
- 1964 - nominacja do Złotego Globu dla Rexa Harrisona dla najlepszego aktora dramatycznego
- 1964 - nominacja do Złotego Globu dla najlepszego reżysera
- 1964 - nominacja do Złotego Globu dla Roddy'ego McDowalla dla najlepszego aktora drugoplanowego
- 1964 - nominacja do Nagrody Grammy dla najlepszej muzyki
- 1964 - nominacja do Nagrody Eddie dla najlepszego montażu