Konkwista
Z Wikipedii
Konkwista (hiszp. conquista - podbój, zdobycie) - hiszpańskie i portugalskie wyprawy zbrojne, podejmowane od końca XV wieku w celu podboju nowo odkrytych terytoriów zamorskich w Amerykach, Afryce i Indiach.
Ówczesnym usprawiedliwieniem konkwisty była walka z niewiernymi (muzułmanie) oraz nawracanie nowych ludów na katolicyzm. De facto sprowadzało się to do rozszerzania władzy monarchii obu krajów. Przyczyny konkwisty są dość szerokie. Po zakończeniu toczonej na Półwyspie Iberyjskim przeciwko Maurom rekonkwisty. Zarówno Portugalia jak i połączone unią Kastylia i Aragonia szukały dalszych dróg ekspansji. Dla bezrobotnej od pewnego czasu szlachty konkwista oznaczała nowe zajęcie, dawała jednocześnie szansę szybkiego awansu społecznego rzeszom niższych warstw społecznych, które w Nowym Świecie szukały lepszego życia - przykładem takiej kariery może być jeden ze znaczniejszych konkwistadorów (hiszp. dosłownie zdobywców) Francisco Pizarro, pierwotnie pasterz świń z Ekstremadury.
[edytuj] Konkwistadorzy hiszpańscy
- Hernán Cortés, zdobywca królestwa Azteków,
- Francisco Pizarro, zdobywca królestwa Inków,
- Diego Mamarez, Wenezuela
- Diego de Almagro, zdobywca Chile,
- Vasco Núñez de Balboa, Panama,
- Francisco de Orellana, Amazonia,
- Juan Ponce de León, Portoryko, Floryda,
- Alonso de Hojeda, południowe wybrzeża i wyspy Indii Zachodnich,
- Pedro de Valdivia, Chile.
- Sebastián de Belalcázar, Ekwador
