Krzyż maltański
Z Wikipedii
Krzyż maltański, krzyż kawalerski, znany też jako krzyż ośmiu rozkoszy czy też ośmiu błogosławieństw. Biały jest symbolem joannitów (bywa także używany w kolorze czerwonym przez różne organizacje maltańskie), w kolorze zielonym Zakonu św. Łazarza. W Polsce czerwony krzyż maltański jest symbolem służby SAR.
Oparty jest na krzyżu greckim, ramiona jednak rozszerzają się od środka i są rozwidlone na końcu. W bizantyjskiej symbolice pojawił się prawdopodobnie w VI w.
Krzyż ten był symbolem Republiki Amalfi, której przedstawiciele-kupcy założyli w 1070 r. szpital i bractwo w Jerozolimie, dając początek późniejszemu zakonowi joannitów. Symbolu tego używali już jednak mnisi benedyktyńscy w 1023 r., którzy przejęli go od kupców i którzy zaczęli sprawować duchową opiekę nad nowopowstałym bractwem. Po utworzeniu zakonu symbol bractwa stał się symbolem joannitów.
Forma krzyża jako znaku Zakonu Maltańskiego została zatwierdzona przez papieża Sykstusa V bullą z dnia 9 stycznia i 31 stycznia 1589.
Krzyż maltański jest również stosowany jako symbol przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa oraz Maltańską Służbę Medyczną.
[edytuj] Symbolika:
- cztery ramiona - cztery cnoty: wierność, honor, wstrzemięźliwość i przezorność
- biała barwa (w przypadku znaku joannitów) - symbolizuje cnotę czystości,
- osiem krańców - Osiem Błogosławieństw, osiem cnót rycerskich, osiem języków (na które podzielony jest Zakon Maltański).
- alchemiczny znak ognia.
