Krzysztof Piesiewicz
Z Wikipedii
Krzysztof Marek Piesiewicz (ur. 25 października 1945, Warszawa), prawnik, polityk, scenarzysta filmowy.
W 1970 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył aplikację sędziowską i adwokacką; od 1973 praktykuje jako adwokat, obrońca w sprawach karnych, z zakresu prawa rodzinnego i obrony dóbr osobistych. W okresie stanu wojennego występował w procesach działaczy "Solidarności" (m.in. Huty Warszawa, Ursusa, Komisji Krajowej oraz Radia "Solidarność"); był oskarżycielem posiłkowym w procesie zabójców ks. Jerzego Popiełuszki oraz obrońcą w sprawie pułkownika Ryszarda Kuklińskiego.
Wieloletni członek Rady Adwokackiej w Warszawie, wykładowca i członek komisji egzaminacyjnej dla aplikantów adwokackich, wiceprzewodniczący Komisji Praw Człowieka przy Naczelnej Radzie Adwokackiej; ekspert Regionu Mazowsze "Solidarności" oraz Samorządu Adwokackiego (ds. legislacyjnych). Współzałożyciel i wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Opieki nad Więźniami "Patronat" (rozwiązanego po wprowadzeniu stanu wojennego}.
Jest współautorem scenariuszy filmowych do 17 filmów Krzysztofa Kieślowskiego, m.in. Bez końca, Dekalog, Podwójne życie Weroniki, Trzy kolory; scenariusze te wielokrotnie nagradzano, m.in. europejską nagrodą filmową Felix (1989), na festiwalach w Cannes, San Sebastian, Wenecji, Berlinie, Gdańsku, a scenariusz filmu Trzy kolory - czerwony otrzymał nominację do Oskara. Scenariusze przetłumaczono na 10 języków i wydano w formie książkowej (Dekalog, 1989).
Członek wielu instytucji i organizacji zajmujących się kulturą, m.in. Amerykańskiej Akademii Filmowej, Rady Etyki Mediów, Rady Programowej Telewizji Polskiej SA, Rady Programowej Studium Generale Europa przy Uniwersytecie im. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; jest publicystą wielu tygodników i miesięczników.
Od początku lat 90. aktywny uczestnik życia politycznego; był m.in. członkiem Naczelnej Rady Politycznej Porozumienia Centrum i z ramienia tej partii zasiadał w Senacie II kadencji (1991-1993); pełnił wówczas funkcję wiceprzewodniczącego senackiej Komisji Kultury, Środków Przekazu, Nauki i Edukacji Narodowej. Ponownie wybrany do Senatu w 1997 (wiceprzewodniczący Komisji Praw Człowieka i Praworządności) i w 2001 (przewodniczący Klubu Senatorskiego "Blok Senat 2001").
W wyborach parlamentarnych w 2005 r. kandydował do Senatu RP z warszawskiej listy Platformy Obywatelskiej uzyskując mandat senatorski.
Filmografia (scenariusz):
- Bez końca (1984)
- Krótki film o zabijaniu (1987)
- Dekalog (1988)
- Krótki film o miłości (1988)
- Podwójne życie Weroniki (La double vie de Veronique) (1991)
- Trzy kolory. Niebieski (Trois couleurs. Bleu) (1993)
- Trzy kolory. Biały (Trois couleurs. Blanc) (1993)
- Trzy kolory. Czerwony (Trois couleurs. Rouge) (1994)
- Cisza (2001)
- Niebo (2002)
Źródła:
- Kto jest kim w Polsce. Edycja 3, Warszawa 1993
- Strona internetowa Senatu
