Kurt Daluege

Z Wikipedii

Kurt Daluege (ur. 15 września 1897 w Kreuzburgu, obecnie Kluczbork na Ślasku Opolskim, zm. 24 października 1946 w Pradze), oficer nazistowski, dowódca SS i policji. Od 1942 roku SS-Oberstgruppenführer.

Jako ochotnik wstąpił do armii niemieckiej i w stopniu porucznika walczył w trakcie I wojny światowej. Po wojnie ukończył studia i przez pewien czas pracował jako inżynier. W 1922 walczył w szeregach freikorpsu "Rossbach".

W 1922 wstąpił do NSDAP (nr NSDAP 31981), a następnie do SA. 22 marca 1926 tworzył pierwszy oddział SA w Berlinie i został jego dowódcą w randze SA-Gruppenführera. Od 1928, kiedy to przeniósł się z SA do SS, ścisłe współpracował z Heinrichem Himmlerem. W latach 1928-1933 był dowódcą SS w Niemczech Wschodnich (SS-Gruppe Ost).

30 sierpnia 1930 jego oddziały spacyfikowały bunt berlińskich bojówek SA, dowodzonych przez SA-Gruppenführera Waltera Stennesa. Był to pierwszy przypadek użycia SS przez partię w celu tłumienia żądań SA.

W 1932 został posłem do pruskiego Landtagu, zaś od 1933, już jako SS-Gruppenführer, był posłem do Reichstagu oraz komendantem skoszarowanych oddziałów pruskiej policji krajowej (Landspolizei). Przekształcił wtedy tę formację w posłuszne narzędzie realizacji polityki nazistów. W 1934 był aktywnym uczestnikiem "nocy długich noży", a po niej tymczasowo dowodził SA-Gruppe Berlin-Brandenburg, Mitte, Grenzmark, Pommern i Schlesien. W latach 1936-1942 Daluege stał na czele Głównego Urzędu Policji Porządkowej (Ordnungspolizei – Orpo), która w tym czasie została podporządkowana SS. Był w tym czasie drugą po Himmlerze najbardziej wpływową personą w szeregach SS.

W 1942 Daluege otrzymał nowo wprowadzony stopień SS-Oberstgruppenführera i został wysłany do Czech, gdzie nadzorował śledztwo w sprawie zamachu na Reinharda Heydricha, a następnie został jego następcą na stanowisku zastępcy Protektora Czech i Moraw. Stanowisko to zajmował do maja 1945.

Po wojnie został ujęty przez Brytyjczyków i wydany władzom Czechosłowacji. Był sądzony za zbrodnie wojenne (między innymi za pacyfikację miejscowości Lidice, gdzie zamordowano 173 osoby cywilne) i skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano przez powieszenie 24 października 1946.

Promocje:

• 1 listopada 1926 – SA-Gruppenführer,
• 25 lipca 1930 – SS-Oberführer,
• 1 lipca 1932 – SS-Gruppenführer,
• 9 września 1934 – SS-Obergruppenführer,
• 20 kwietnia 1935 – Generalleutnant der Polizei,
• 17 czerwca 1936 – General der Polizei,
• 20 kwietnia 1942 – SS-Oberstgruppenführer und Generaloberst der Polizei.